Fokko Inside, the superlongread editie

Hoi! Op Facebook en Instagram heb ik elke dag een nummer van ‘Stadaarnietzodoeiets’ uitgelicht met songtekst en inside info, als aanvulling op de Release Rundown podcast van KINK (https://spoti.fi/2C8Ecfw). En nu staan ze hier, gebundeld in een superlongread voor wie van overzicht en muziekweetjes houdt! Veel plezier.

#1 Stadaarnietzodoeiets

Gelkes pick: in maart 2018 zouden we alvast ‘ In De Sportschool’ opnemen, voorafgaand aan de rest van het album die in de zomer gepland stond. Gelke vond dat we deze er nog wel bij konden doen en drumramde ‘m in een paar takes erop en toen moesten we wel natuurlijk.

Drop D: is een gitaarstemming. Gebruiken we bij deze. Betekent dat je de laagste snaar van een gitaar een hele toon omlaag stemt voor extra dikke lompe sound. Daarbij nog iets: de A snaar wordt in dit geval ook zo omlaag gestemd, naar een G, om de de riff beter mee te kunnen spelen. Wil je ‘m coveren op gitaar, gaat ‘ie zo:
E ——————————————————————
B ——————————————————————
G ——————————————————————
D ——————————————————————
G 777775——————————————————
D ————-76555553535555535330000000

Favoriete moment in het nummer: basslide omhoog bij 1:31: …je bent een combimagnetron in de fik -BJOEP-

Beste herinnering opnames: dat Jurro en Emiel de gangvocals van het refrein inschreeuwden. Ik weet niet of je het wel eens heb geprobeerd, maar film jezelf met je vrienden maar eens dat je heel hard STADAARNIETZODOEIETS schreeuwt met z’n allen. Dat werkt lichtelijk therapeutisch en je krijgt er sowieso energie van.

——–songtekst————–

STADAARNIETZODOEIETS

Je bent een eikel
Je ligt in het bos
Als die eekhoorn je ziet
Dan eet ‘ie je op
Je bent een auto
Klaar voor de sloop
Ze stampen je zo plat
En dan ben je niet meer te koop
Je bent een walvis
En je voelt de harpoenen
Er moet lucht in je gat
En ze laten je bloeden
In de kosmos
Vliegt een meteoor
Die wil er zeg maar langs
En je staat ervoor
TOE DAN

Stadaarniezo
Doeiets
Stadaarnietzo
Stadaarnietzodoeiets

Woensdag 
Ben je gehakt
Het is een kwestie van tijd
Voordat iemand in je prakt
En je droomt niet
Maar waar is je broek
Je had hem net nog aan
En nu is er bezoek
Je bent een druifje
En je staat op knappen
Een vieze blote voet 
Wil op je stappen
En het onweert
Dat is niet voorspelt
Maar nu sta je in je eentje
In een open veld
TOE DAN

Stadaarniezo
Doeiets
Stadaarnietzo
Stadaarnietzodoeiets

Je bent een kikker in een zandstorm
Je bent een combimagnetron in de fik
Je doet de schoolslag tussen de piranha’s
Je hebt je lenzen verkeerd om in
Het is oorlog
Zo wou je je frieten
Ze gaven je curry
Nu kun je niet genieten
En dat meisje
Van bij je om de hoek
Ziet ze je niet staan
Want daar kan je iets aan doen
TOE DAN

Stadaarnietzo
Stadaarnietzodoeiets

#2 Bij Elkaar

Strijkers: je hoort in dit nummer een combinatie van mellotron en nepviolen, die rechtstreeks uit een oude demo uit 2000nietzoveel komen. Op dat arrangement ben ik zo trots als een aap met zeven strijkstokken, en in combinatie met de cheesy maar toch toffe sound steekt het mooi af tegen de gitaren. Het lijkt mij te gek om dit nummer ooit eens live met een echt orkest te spelen.

Tekst: het is een liefdesliedje vanuit een nogal emotioneel afhankelijke man. Hoewel ik aanvankelijk probeerde een nieuw tokkelliedje te schrijven voor mijn opa, slaat deze niet zo direct op hem. Aan wie en wat ik allemaal wel dacht hou ik lekker voor mezelf, maar het is in ieder geval best gepast om deze op #internationalevrouwendag te posten.

Jurro’s gevoelige kant: Jurro is in z’n eentje een 3stemmig fluisterzangkoor op de helft van de gitaarsolo in het midden en op het eind (bij elkaar… bij elkaar…). Emiel en ik hebben het ook wel geprobeerd maar verloren ruimschoots op tekstbeleving. Ik zal later aan dit koortje refereren als ‘de 3JS’.

Gitaarmuur: Bij Elkaar is een supergoed voorbeeld om ons rockgeluid even mee te duiden. Ons doel was groots, zwaar, dik, vet en ronkend. Een blok beton. Wat je hoort is twee keer mijn Gibson SG over een Orange Rockerverb met de gain op een uur of twee, gepand over links en rechts, gecombineerd met Jurro’s zware PRS over een Koch met 10 kilo extra laag door het midden. De bas is een Fender Precision uit ’87 (dacht ik). Guido Aalbers heeft ook wel eens een plaat van Weezer gehoord en mixte deze in 1 keer zoals je ‘m nu hoort. Bij andere nummers hebben we nog wel eens wat langer lopen prutsen met gitaartje die harder of zang zachter ofzo, maar zoals het gister de dag van de erectie was, stond deze ook meteen.

Favoriete moment: opkomende feedback voor de dualsolo op 1:15. Dan de dualsolo zelf (Jurro laag, ik hoog) met de 3JS en die drumfill op 1:32 van Gelke die hij on the spot verzon in de Guisound studio waar ook een Wii staat met Mariokart, waarmee ik volgens mij eens van Jurro won maar dat was meer gewoon leuk en geen favoriet moment in die zin dus wat een overbodige info mensen sorry.

——–songtekst————–

Bij Elkaar

Er zijn dagen waarop ik niet wakker word
Er zijn nachten waarin ik niet slaap
Maar dan veegt ze me op
Of geeft me een schop
Ze houdt me bij elkaar

Want haar lach schijnt een licht door m’n duisternis
En haar blik ziet alleen wat is waar
Van de schil om me heen
Ze pelt ‘m meteen
Ze houdt me bij elkaar

Net als elke man
Ben ik incompleet
Maar met haar in mijn hart
Nooit alleen
Als tijd verstilt
En ik verlam
Alleen zij heeft het door

Ook al is het meer meer als het ooit begon
Blijft het werken voor elk nieuw jaar
Hoe koud het ook wordt
Ik geef het niet op
Ze houdt me bij elkaar

#3 Wendy

Mortal Kombat II: had ik zelf niet, maar een vriendje wel. Die had sowieso veel spellen op zijn computer en ook een supernintendo. Met Mortal Kombat was ik meestal Sub-Zero of Scorpion (GET OVER HERE!) om hun coole maskers en makkelijke moves (voren, beneden, highpunch, zoiets). Soms koos ik Jax met z’n robotarm. Of Sheeva en dan de hele tijd die lompe stampmove doen en heel oneerlijk winnen en ruzie krijgen. Als er een fatality lukte, kon je dag niet meer stuk. Onze ouders waren er niet zo’n fan van; er vloog je al snel een liter of 200 aan pixelbloed om de oren. Bruut. Daarna deden we nog een potje Carmageddon en dronken we Dr Pepper.

Djembé: er loopt een djembé sample door bijna het hele nummer. Is na te spelen op zo’n versie met zo’n grote en een kleine trommel naast elkaar. Wie het weet te nailen wint een shout-out in een Insta-story. Ik hoorde trouwens dat een djembével van een gevild schaap was gemaakt maar misschien ook van een varkensblaas. Of nee, een varkersblaas was van de eerste voetbal. Of ik haal het met nog iets anders door elkaar. Er zijn in ieder geval no animals harmed during deze midisample dus je kunt weer lekker een lamsbout extra kiloknallen.

Gefrustreerde gitaaropnames: Jurro en ik waren vergeten hoe we de Wendy funky moesten spelen en hadden eerst een soort lome metalinsteek. Werkte voor geen meter, kwamen we achter. Hoe zo’n simpel riffje toch heel ingewikkeld kan worden, we snapten er niks van. Ik vet chagrijnig natuurlijk. De volgende dag met een kopje koffie extra alles opnieuw gedaan en nu is het de hit die het is maar dat kostte dus wel twee uur extra en het besef dat soms iets niet meteen gaat zoals je verwacht. Knoop dat in je oren, kids. En geen drugs doen.

Basisschool: ‘Wendy’ is zo autobiografisch als ‘ie klinkt en heeft zich afgespeeld op de Dirk van Dijkshool in Kampen. In groep acht mocht je ook eens een opstel schrijven over wat je wilde worden en ik wilde gitaar spelen en zingen in een band. Dat lijkt me nog steeds erg leuk om te doen. Verder mocht ik eens op vrijdagmiddag een liedje voorspelen wat ik op gitaarles leerde en ik deed toen Margherita van Marco Borsato wat ik nog steeds een supermooi nummer vind. Verder was ik fan van Hakkuhbar.

——–songtekst————–

Wendy

We waren elf
Het was in groep 8
Ik gooide propjes in haar haar
Zij prikte pennen in m’n arm
Zo bleven we meestal samen na
Dus
Zij droeg Nike Air Max
Ik die neppe van Scapino
We riepen heksekseks
Op kamp
Na de Cito

Ik had met Wendy
Ja mooi
Nee niet zo lang

-maandagavond zeven uur-
Ik dacht ik ga ervoor
Draai er niet meer omheen
Ik bel haar telefoon
Die ging lang over hé 
M’n stem die trilde
‘Wil jij met mij verkering?’
Vroeg ik met m’n rode kop
Ze zei ‘Wie is dit? Eh, weet niet. Ja is goed’ 
En hing toen op
De volgende ochtend, op ’t schoolplein, ik zocht haar
Ze wou me niet kennen
Ze versnelde haar pas tot ze rende
Ja wat moest ik daar nou van denken
In de pauze al weer, nog geen dagje verkering
Ze maakte ’t al uit
Via Joyce
‘k Heb even kort als hard gehuild

Ik had met Wendy
Ja mooi
Nee niet zo lang

Er was geen Insta
Of Twitter
Wel flippo’s
En knikkers
En Mortal Kombat II
En Bergkamp op een sticker
Geen Insta
Of Twitter
Wel flippo’s
En knikkers
Anita had met Ray
En ik met W

#4 Ahoe

Schrijfgeschiedenis: hoewel Ahoe al eens eerder in een akoestisch jasje uitkwam op de EP FOKKO II, is deze springrockversie eigenlijk het origineel. Ik heb het net even opgezocht, en de eerste demo komt uit 2012. Toen was ik 25 en voelde blijkbaar al iets van verval in werking treden. Als er voor mijn 30e geen grote doorbraak meer zou komen, zou ik het beter op kunnen geven, was een hele serieuze overtuiging toen. Ik vind dat nu als 32-jarige niet meer; volgens mij is ‘Stadaarnietzodoeiets’ de beste plaat sinds gesneden brood, maar twintigers snappen sowieso nergens wat van. Met hun mochachacaloto’s en sixpacks en maar skateboarden op de stoep. EN WIE MOET DAT ALLEMAAL BETALEN! Inderdaad. Verder kijk ik nu soms MAX geheugentrainer.

Riff: in de Release Rundown haal ik Andrew WK al aan, maar er is nog een nummer die toen ergens in mijn achterhoofd zat: Deftones – My Own Summer. Wat een energie zit daarin, tering. Terwijl, ik heb nog nooit een heel Deftones album geluisterd. Over My Own Summer konden ze toch niet heen. Heb ik wel met meer nummers. Danko Jones – Lovercall. Soundgarden – Black Hole Sun. Waarom zou je na Black Hole Sun nog een nummer schrijven? Dan ben je toch klaar? Gelukkig zijn al onze nummer gewoon prima hartstikke leuk, we houden ze namelijk bewust onder die grens waarboven alle andere muziek overbodig wordt. Je moet de andere bands ook wat gunnen.

Gitaarsolo: was oorspronkelijk gewoon als een zanglijn in de coupletten, maar Jurro experimenteerde tijdens onze eerste oefensessie al met sweeps en squeekjes. Tijdens de opname stond nog niks vast en het ‘bouwen’ van deze was superleuk. Alle solo’s zijn trouwens gespeeld over de Orange Rockerverb, met daarvoor een Ibanez TS808DX Tube Screamer. Speel ik ook live mee. Tijdens de opnames handig en veelzijdig, door combi van gewoon extra gain en/of een boost daarvoor of daarna. In dit geval stond volgens mij alle gain en volume open, tone op 12 uur en de boost op pre. Ondertussen stond de Orange ook met de gain op weetikveel. Lekker toch.

——–songtekst————–

Ahoe

Er was een feestje, een garage, vol met meisjes en drank
En ik dacht, daar moet ik heen
Maar eenmaal daar vroeg iemand ‘zoekt u soms uw dochter meneer’
En zit ik met een probleem
Alles stroomt en verandert
Veel sneller nog dan je denkt
Het is niet leuk meer als je 30 bent

Ahoe

Je moet om 7 uur op
Je moet een pak en een baan 
Je moet een vaste vriendin
Die wil een baby, een huis
En op vakantie naar Praag
En ik heb nu al geen zin

Maar alles stroom en verandert
Veel sneller nog dan je denkt
Het is niet leuk meer als je 30 bent

Ahoe

Ik ben niet de toekomst
Ik ben van vroeger 
Ik ben van Dr. Dre
Captain Jack, Oasis
De eerste Weezer
En alles op CD
Hakkebar en Hero
Ik word er weer stil van

Maar alles stroom en verandert
En hangt en wordt grijs en vaal
Mijn geheugen verlaat me
Denk niet dat ik de 40 haal
De haren vallen uit mijn kop
O nee
Ahoe

#5 Goeroe

Aafke Romeijn: had ik dus gemaild of ze een liedje wilde schrijven omdat ik haar heel goed en cool vind en dat wilde ze dus wel en daaruit kwam Goeroe. Ik dacht zelf eerst dat er iets als Go Away van Weezer met Bethany Cosentino uit zou komen, een echt duet. Maar we gingen er allebei vrij blanco in, toen ik op een dinsdag in mei naar Aafkes studio in Utrecht reed. We hadden wel wat tekstideeën heen en weer gemaild. Aafke kwam met de Goeroe insteek als onderwerp en dat werd ‘m dus, maar ik had ook wat halve coupletjes refreinen waaronder ‘niet elke ster is een vliegtuig’ en ‘ik haat andere mensen, ik hou alleen van jou’ en wat andere pareltjes die misschien toch niet helemaal voor de eeuwigheid bestemd zijn, maar je never knowt.

Bhagwan: is die goeroe waar de docu Wild Wild Country over gaat, die diende als inspiratie voor het nummer. Ik vond ‘m heftig en vreemd en interessant maar ga niet zeggen dat je ‘m moet zien want dat moet je zelf weten ik ben je moeder niet. Bhagwan met z’n baard werd later Ohso genoemd en de laatste regel van het refrein schreef ik eerst zo: ‘als een vogel, Ohso mooi’. Snap je. Maar ja. Zo leuk was dat nou ook weer niet.

Snaredrum: voor Goeroe zijn we nog helemaal terug gegaan naar de studio, was net een beetje later geschreven dan de eerste drumopnames waren gepland. Drumstel weer laten stemmen door Willem Coenen want die moet je dan hebben. Was niet veel werk, want alleen kick, snare en floor. Lalala checkiecheck, mooi alles komt binnen klinkt prima. SCHEURT HET ONDERVEL SPONTAAN BIJ DE EERSTE TAKE! Dat gebeurt nooit. Gekkenhuis. Gelukkig had Guido nog een snare liggen. Maar is dus een andere snaredrum dan de rest van de nummers. Dat is een weetje en nu weet je ‘m.

Favoriete moment: Aafkes uithaal op 2:56. Stond er ook in een keer op, weet ik nog.

Favoriete moment 2: dat Matthew Caws van Nada Surf Goeroe hoorde en twitterde dat ‘ie awesome klonk en in niks deed denken aan ‘Popular’. Ik ben het zeker voor de helft met hem eens.

——–songtekst————–

Goeroe

Daar sta je dan, alleen, op Schiphol
Je saaie spijkerbroek, je tas met t-shirts en slippers
Die je van je baas nooit aan mocht op kantoor
Zelfs als het dertig graden was, maar daar ben je nu vanaf
Je kiest voor jezelf, op zoek naar een stukje rust
Helemaal terug naar de kern, even zorgen voor je diepste ik
En dat kan alleen ergens waar de zon schijnt, heel ver weg
Daar ga je, je bent op weg
Sowieso, dat druilerige land waar iedereen altijd maar 
Rent omdat het moet van hem of haar of de belastingdienst
Niemand die zich afvraagt: wat wil ík
Niemand die zich bekommert om jouw behoefte
Om drie chicks tegelijk te versieren zonder dat er eentje begint te
Zeuren over exclusiviteit 
En over kinderen en huisdieren 
Laat het gaan, laat het achter
Nu ben je hier en ik doe alsof ik luister

Stel je open
Laat je gaan
Durf te dromen
Maak het waar
Als een vogel
Uit z’n kooi
Als herboren
Oh zo mooi

Nu zit je hier, met z’n allen, op een eiland
In kleermakerszit onder de volle maan
Naast je zit een meisje dat nog even een tussenjaar heeft
Zoveel keuzes
Haar hondje heet Chanel, zo eentje met zo’n platte neus
Jullie mediteren al uren, geen gevoel meer in je reet
Dit moet iedereen beleven
En als je straks weer thuis bent ga je het allemaal anders doen
En ga je ’t aan iedereen vertellen, iedereen
Of ze het nou willen horen of niet

Stel je open
Laat je gaan
Durf te dromen
Maak het waar
Als een vogel
Uit z’n kooi
Als herboren
Oh zo mooi

Samen zingen we met
1 Stem
1 Lach
1 Doel
Veel zin

#6 Hose

Duits1: als iemand deze in het Duits zou willen coveren, heel graag. Hier alvast de vertaling volgens Google Translate, die ook niet zo goed is in synoniemen voor broek zie ik, maar wel benentrui accepteert als woord dus dat is super.

Broek

Ich kann mich nicht mit meiner Hose entspannen
Ich fühle mich nicht gut in meinem Levi
Ich kann mich nicht mit meiner Hose entspannen
Ich kann nicht
Ich kann mich nicht in meiner Hose entspannen
Ich kann meinen Beinpullover nicht genießen
Ich kann mich nicht mit meiner Hose entspannen
Ich kann nicht

Ich sehe dich schauen
Ich sehe dich schauen
Ich sehe dich schauen, aber was soll ich tun?
Ich sehe dich schauen
Ich sehe dich schauen
Ah
Du verstehst es nicht so gut

Duits2: ik ben zelf erg slecht in Duits, had een 5.6 op m’n eindlijst op de middelbare. Wat dat precies betekende, merkte ik vooral toen ik met folkpunkvriend/importduitser Tim Vantol een aantal keer mee mocht op tour als gitarist/toetsenist/mandolinist en al mijn dappere pogingen als ‘gutentag, wie gehtst’ en ‘wissen sie wo die toiletten sind’ steevast licht zuchtend in het Engels werden beantwoord door de plaatselijke Damen und Herren. Mijn cultuurtip is het typisch Duitse shotje Pfeffi, dat smaakt naar wodka gemaakt van tandpasta en wat de volgende ochtend voelt alsof de drummer van Rammstein op je voorhoofd loopt in te hakken. Tim Vantol heeft trouwens net een nieuw livealbum in de presale, check die! Hij tourt al 10 jaar non-stop die Duitsers de ballen uit de broek en dat hoor je.

Gitaarlesje: de mainriff is heel lekker om te spelen als je de pull offs er een beetje in hebt zitten. Dat is dus vooral het ding bij deze, vooral op de A snaar, waar je op moet letten dat je de rest op een bepaalde manier wel afdempt want anders wordt het een rommeltje. Succes!

3x dit

e——————————————-
b ——————————————
g ——————————————
d ——————————————
a ————5p00—————555
e 0-03p0———3p003p0——-

dan

e————————————–
b ————————————-
g ————————————-
d —–7—-8—–9—–12-12-12-12
a —–7—-8—–9—–12-12-12-12
e 0-0500600700-10-10-10-10

——–songtekst————–

Hose

Ik kan niet ontspannen met m’n broek aan
Ik voel me niet lekker in m’n Levi’s
Ik kan niet ontspannen met m’n broek aan
Ik kan het niet
Ik kan niet relaxen in m’n pantalon
Ik kan niet genieten in m’n benentrui
Ik kan niet ontspannen met m’n broek aan
Ik kan het niet

Ik zie je kijken 
Ik zie je kijken
Ik zie je kijken maar wat wil je dat ik doe
Ik zie je kijken 
Ik zie je kijken
Aha
Je snapt het niet zo goed

#7 Kim

Meisjesnamen: ik heb me al een tijd geleden voorgenomen om minder vaak meisjesnamen in liedjes te gebruiken. Want Want had een meisjesnaamscore van zo’n 28 procent. Ik zit tegenwoordig op 14 procent. Dit heb ik twee keer nagerekend met een rekenmachine. Sowieso begint praten over ‘meisjes’ een beetje twijfelachtig te klinken vanaf je 30e. Maar je spreekt niet van vrouwennamen of damesnamen. Dus. Ik heb besloten dat het oké is zolang ik onder de 15 procent blijf. Mijn favoriete meisjesnaamliedjes:
Weezer – Susanne
Hugo Matthysen – Sabrina
Fountains Of Wayne – Hey Julie
Daniel Lohues – Annelie

Efteling: speelt het zich af maar ben ik 13 jaar geleden voor het laatst geweest. Ik moest even googelen waar je koffie zou kunnen morsen zoals in het laatste couplet. Het is dus allemaal nep mensen. Ik verzin maar wat. De dame in kwestie waar ik aan dacht zat wel even achterbaks te doen als deze in ’t liedje, zo is het dan weer wel.

Hoogtepunt: koortjes in het refrein van Jurro en Emiel en Emiels tweede stemmen. Emiel heeft een tijdje in een Beach Boys coverband gezeten en die kopstemtraining komt hier mooi van pas. Verder zit er een toffe scherpe gitaarpartij in het refrein, hebben we nog op het eind toegevoegd en Guido Aalbers weet ‘m er dan zo lekker in te mixen.

Feedback: Kim begint en eindigt met PIEEEPPRRRGGGGGZZZTTTTIEUWWW en dat heet feedback. Dan staat een gitaar zo overdreven in overdrive dat ‘ie uit het niets gaat piepen. Jurro en ik houden hiervan en hebben best vaak gewoon alle pedalen aangezet en dan maar hopen dat er magischerwijs een perfect aanzwellend harmonietje ontstaat, of het gierende bandeneffect zoals helemaal op het eind bij 2:10. Je moet een beetje mazzel hebben. Voordeel van deze manier van werken is dat je ondertussen heel goed met je vrije hand een hap kan nemen van je pokebowl, want daar leefden we toen op.

——–songtekst————–

Kim

Kim
Ik doe m’n best 
En draag je tas
Hier in de Efteling
We reden takkever
Nu zoek je ruzie en wil nergens in
In de verte vliegt een elf voorbij
Over een half uur gaat de Python open
En wij staan midden in de rij
Te schreeuwen naar elkaar

Ik heb al zo lang het gevoel (heb het al zo lang)
Zo lang het gevoel
Dat ik het niet aankan

Kim
Ik ben niet gek
Er is zo vaak iets op je telefoon
Dan stop je ‘m snel weer weg
En als ik vraag: ‘waarom’ 
Zeg jij: ‘gewoon’
Na het ijsje pak je slap m’n hand
Terwijl we naar de Droomvlucht lopen
Hou ik mijn tranen binnen want
Ook dat is de gewoonte

Ik heb al zo lang het gevoel (heb het al zo lang)
Zo lang het gevoel
Dat ik het niet aankan

Ik mors mijn koffie in het Witte Paard
Jij negeert dat om iets terug te typen
En kijkt ietswat gespeeld verbaasd
Als ik dan toch zeg, Kim

Ik heb al zo lang het gevoel (heb het al zo lang)
Zo lang het gevoel
Dat ik het niet aankan

Kim, ik deed m’n best

#8 Plekje In De Zon

Dansen op kutmuziek: ik kan erg makkelijk chagrijnig worden van muziek. Vooral van muziek die geforceerde gezelligheid uitschreeuwt, zoals op de kermis of draaiorgels. Met carnaval wil je mij er ook niet bij hebben. Ik heb wel eens die tip gekregen van ‘gewoon een paar biertjes erin dan wordt het vanzelf leuk’ maar dan komen bij mij juist de depri betogen over de leegheid van de zaterdagavond terwijl in Bangladesh is het een heel ander verhaal en dan verslik ik me in wat omhooggekomen maagzuur en ben ik ineens naar huis. Tegenwoordig zit ik met m’n laptop op de bank stukjes te tikken over liedjes, past veel beter bij me. Ja oke, soms ook optreden en dan is het ineens wel superleuk allemaal, maar dan wordt er voor en na ons optreden ook geen draaiorgel aangezet. Als je wilt weten wat ik nou wel toffe muziek vind waar ik zelfs eventueel op zou kunnen dansen, check deze 25 kneiters die ik laatst voor Pinguin Radio mocht uitzoeken: https://pinguinradio.com/magazine/77588/330-fokko

Friep: de naam van het extra gitaarspoor die klinkt als een synthesizer op 0:52 en richting het eind. Het is wel een gitaar maar dan een octaaf omhoog gepitcht. Wij van Fokko zijn namelijk een onorthodoxe progband die het experiment niet schuwt. Live speel ik die partij gewoon normaal zonder effect maar dan kijk ik er wel extra intens bij, heb tot nu toe geen klachten gehad.

Muziektherapie: is het soms, nummers schrijven. Deze werkte ook wel zo. Het is tegenwoordig al weer een hele tijd vrij zonnig. Was het dus ook even niet. Maar daar ga ik nu niet moeilijk over doen, heb er toch mooi een vet nummer aan overgehouden. Jatoch. Een tip voor iedereen die goed is in gevoelens opkroppen: koop een gitaar, leer de Em en raggen maar. Schrijf daarna zoveel liedjes als je wilt, maar zorg wel dat je onder de 15 % meisjesnamen blijft want zonder regels is het einde zoek natuurlijk.

——–songtekst————–

Plekje In De Zon

Voor m’n auto in de kou
Liet ik me vallen op de grond
Wordt de hemel ooit weer blauw
Waar is m’n plekje in de zon
Ik kan niet lachen op de foto
Of dansen op kutmuziek
Nu ben ‘k alleen maar onderweg
Waar naartoe dat weet ik niet

Zeg me is het ver
Zeg me is het ver
Zeg me is het ver

Naar het stipje op de kaart
Waar het allemaal begon
Naar een wereld zonder haar
Met een plekje in de zon

Zeg me is het ver
Zeg me is het ver
Zeg me is het ver

Zonder lichten door de nacht
Want ik zie wel waar ik kom
Met de spiegels afgeplakt
Want ik kijk niet achterom

#9 Met Een Biertje Op De Bank

Discipline: zit er bij mij niet automatisch in. Mijn huis is altijd een troep geweest, dat sparkte mij joy. Waarom zou je de wc schoonmaken als je er toch weer overheen pist? Dat soort logica. Ik heb er ooit een huisgenoot tot wanhoop mee gedreven, geloof ik. Die vluchtte toen naar Wijhe, waar het altijd schoon is. En ik maar doorrotten in m’n vuil. Maar ik wil het even hebben over liedjes schrijven en dat ik daar wat meer discipline voor heb. Ik had m’n Gibson SG herontdekt en besloten om een rockalbum te maken van de tofste ideeën die ik had opgespaard. Met Een Biertje Op De Bank was de eerste in de reeks. Ik gaf mezelf twee weken, binnen die tijd zou het nummer afgeschreven en opgenomen moeten worden als volwaardige demo. Elke dag ging ik een paar uur schrijven of opnemen in m’n thuisstudio. Soms nam ik ook bewust een dag vrij omdat het allemaal even niet lukte. Ik mocht van mezelf elke avond wel bier drinken voor de creativiteit en tijdens dit nummer leek me dat ook belangrijk voor de tekstbeleving. Maar drinken, en dan vooral speciaalbier, werkte averechts; ging ik ’s avonds mariokarten ofzo. Dus ik ruilde bier in voor de sportschool. Daarna de sportschool weer voor bier, het ging wat heen en weer. De schrijftijd was in totaal een kleine vier maanden waarin ik zeven nummers afkreeg en daarna was ik even helemaal klaar met dat labiele schrijfproces. Zes van die zeven hebben de plaat gehaald, wat ik een prima score vind. Verder wil ik dit blokje graag even afsluiten met de mededeling dat ik tegenwoordig best regelmatig stofzuig.

Bas: is lekker ingespeeld door Emiel, die er op het laatst allemaal toffe loopjes bij in gooide en daarom loopt ‘ie zo lekker als ‘ie loopt denk ik. Helemaal op het eind (2:09) prutste hij in een mindere take wat random noten door elkaar en die zijn erin gebleven, want lache en het nummer is dan toch al zo’n beetje afgelopen en wie luistert er nou naar de bas.

Gitaren: je hoort Jurro op rechts op een blauwe Fender Stratocaster en mij aan de linkerkant op m’n SG. Bij alle andere nummers is het linksrecht twee keer SG maar wij dachten aan die meme van dat hier de comfortzone is en daar waar de magic happens.

Gelke: heb ik nog niet genoemd maar ik zeg 1:17.

Hoogtepunt: Jurro’s solo en dan met name de perfect getimede PRIEP op 1:07.

——–songtekst————–

Met Een Biertje Op De Bank

Ik ben een best spontane jongen van zo’n 30 jaar
En zoek gewoon een leuke meid ben jij dat
Ik hou van alles maakt niet uit ben niet zo moeilijk maar
Er is een ding daarop ga ik het hardst
Noem het hobby, noem het passie
Noem het meer een soort van lekker
Een staat waarin ik graag verkeer
Elke ochtend elke avond weer

Met een biertje op de bank
En verder niks
Met een biertje op de bank
En een plakkie worst
Of een zakkie chips
Met een biertje op de bank

We doen een serie aan
Ik heb ook Call Of Duty
En verder, seks vind ik helemaal oke
Alles wat je doet als man en vrouw
Sta ik voor open
Wat zeg je ervan, kun je daar iets mee
Met een treetje halve liters
En Bokkers door de speakers
Kachel aan gordijnen dicht
Zie je ’t voor je, nu, zo, jij en ik?

Tegenwoordig kun je overal en nergens heen
Ze zeggen er ‘s een wereld te ontdekken
In China staat een muur
En in Londen is het duur 
En het kan me voor de donder niet verrekken
Center Parks Terschelling
Thailand België de Efteling
Spanje, het Caribisch gebied
Het haalt het in de verte niet
Bij een biertje als je thuis komt lekker rustig op de bank

#10 In De Sportschool

Sportschool: My Health in Breda, daar zat ik. Ze hadden een actie van drie maanden onbeperkt voor weetikveel. Meestal ging ik maar een half uurtje ofzo, en bijna alleen conditiespul want voor je het weet ga je tanktops dragen en met je geschoren oksels in een powermetalband. Wat goed is aan de sportschool vind ik dat het zo pokkesaai is dat je veel actiever op zoek gaat naar muziek of radio om het vol te kunnen houden. Zo pakte ik de eerste van Korn er weer bij, maar ook Jim Jefferries en GRUPPO SPORTIVO (Official). Verder heb ik het idee dat iedereen er een beetje verkapt in therapie zit. Je hebt het blijkbaar nodig in je leven om zonder plezier te bewegen. Want je doet het niet voor je lol toch. De gewichten werkten wel inspirerend; op het ritme van In De Sportschool kun je heel goed je workout doen. Duurt alleen niet zo lang, dus moet wel op repeat.

Tamboerijn: zit erin. Als je ‘m eenmaal hoort, kun je ‘m niet meer onhoren. Op de drie akoestische Fokko EP’s schudde Gelke bijna vaker aan een ei of tamboerijn dan dat ‘ie op een drumstel sloeg, maar dit is de enige percussiepartij van de plaat dus beter geniet je er extra van. Verder vind ik de drumpartij fenomenaal met alle fills en accenten.

Bas: de hele baspartij bestaat uit drie noten: een A, een G en een F. Nul loopjes of dingen. Oké één slide op 1:24.

Flageolet: is een manier van spelen op de gitaar waarbij je de snaar heel precies net niet helemaal indrukt op bepaalde posities en dat klinkt dan vooral cool met heel veel distortion zoals in die solo’s die beginnen op 0:42. Het is wel millimeterwerk. En bij deze weer een SO naar mixmeester Guido Aalbers die al die gitaarpiepjes en dualsolo’s wederom te gek in elkaar heeft gepuzzeld.

Koortjes: vind ik er zo tof inzitten op het eind. Als we deze akoestisch doen laat ik de mannen vaak de lage partij zingen en de vrouwen de hoge en dat is dan gezellig. Op plaat is Jurro de lage ‘voor jou’ en Emiel de hoge.

——–songtekst————–

In De Sportschool

Ik zit voor jou hier in de sportschool
Vloekend op de fiets
Bijtend door de spierpijn
Starend in het niets
Voor jou hier in de sportschool
Ik ga stuk van binnen

Maar dan denk ik aan de man
Die ik zijn kan voor jou
Samen naar het strand
Wijk aan Zee of Salou
Je lacht me nu nog uit
Maar dat meen je niet
Als je straks deze ziet
Dan wil jij met mij wel een drankje doen

Ik zit voor jou hier in de sportschool
Kreunend op de grond
Met een halter op m’n keel en
Wat spuug uit m’n mond
Voor jou hier in de sportschool
Ik ga stuk van binnen

Maar dan denk ik aan die nacht
Dan wordt alles perfect
Bubbels in het bad
Rozenblaadjes op bed
Ja je lacht me nu nog uit
Maar dat meen je niet
Als je straks deze ziet
Dan wil jij met mij wel een drankje doen

#11 Is Het Nog Steeds Vandaag

Dromen: er is een tijd geweest in mijn leven dat ik af en toe controle had over mijn dromen. Dat je je bewust wordt dat je droomt, en dan soort van superkrachten krijgt als in de Matrix ofzo. Dat was rond mijn 18e en ik blowde toen ook wat vaker, maar ik weet niet zeker hoeveel dat er mee te maken had. De truc was om op je rug te liggen, met je handen gekruist op je borst en dan lukte het soms. Op een gegeven moment niet meer en dat was jammer maar ook niet zo heel erg. Een vergelijkbaar gevoel van niet helemaal slapen en niet helemaal wakker zijn, uit je lichaam treden en op jezelf neerkijken is nog wel vaker voorgekomen zoals in het tweede couplet van ‘Is Het Nog Steeds Vandaag’. Dat is niet zo’n hele fijne staat, vind ik.

Introotje outrootje: hoor je achterstevoren gespeelde gitaartokkels. Het hoge melodietje dat op 0:06 begint, komt rechtstreeks uit de oorspronkelijke demo. Superleuk om mee te experimenteren, dat soort effecten. Trouwens, om tot het outroriedeltje van 2:29 te komen, dat inderdaad klinkt als een vliegende paarse worm die uiteindelijk oplost in de lucht, hebben Jurro en ik nul drugs gebruikt, geloof het of niet.

Moduleren kun je leren: dit liedje heeft nogal een zooi akkoorden. Ik vind het heel mooi als een nummer eigenlijk best apart in elkaar zit, maar dat je dat niet merkt. Het hoeft niet perse, een liedje met drie akkoorden kan even tof zijn natuurlijk. Maar ‘Is Het Nog Steeds Vandaag’ is nogal een harmonisch bouwwerkje voor mijn doen en ik vind ‘m mooi zo. Een paar andere toffe modulatieliedjes waar je dat misschien niet meteen aan merkt:
The Beatles – Penny Lane
Krezip – I Would Stay
Skik – Af en Toe
The Beach Boys – Wouldn’t It Be Nice
Fokko – Kim 🙂

Favoriete moment: het gitaarsolofeest dat begint op 1:03 natuurlijk.

——–songtekst————–

Is Het Nog Steeds Vandaag

Is het nog steeds vandaag
Ik kan het niet geloven
Als ik met rode ogen
Naar m’n wekker staar
Is het nog steeds vandaag
Ik zet een kopje thee en
Probeer weer iets te lezen
Kom maar niet in slaap
Is het nog steeds vandaag

Morgen een eind, een begin, een misschien
Wachten op jou duurt een eeuwigheid
Maar een keuze heb ik niet
Als ze me aankijkt

Is het nog steeds vandaag
Mijn hoofd wordt lichter
Ik zie mezelf zitten
Stijg op uit het raam
Is het nog steeds vandaag
Kijk daar komt de regen
Zie de wolken breken 
Als een teken van wat komen gaat
Is het nog steeds vandaag

#12 Blauwe Bus

Dit nummer schreef ik drie jaar na het overlijden van Ronnie Popkema, waarmee ik in punkband Jeremy’s heb gezeten. Jurro en Emiel hebben ook nog met hem in verschillende formaties gespeeld. Als je een goede punk/metal/rock drummer wilde hebben, moest je bij Ronnie zijn: ontzettend dwingend, hoekig, raak en strak. Hij heeft me leren denken als een drummer bij het schrijven van nummers en samen met Jos Weerdmeester (bas) leerde hij Katelijn Schipper (zang) en mij dat je netjes de kleedkamer moest opruimen als je ergens gespeeld had en zo nog meer wijze bandlessen. Het was best een heftig proces om dit nummer te schrijven, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Ik ga nu een paar zinnen uit de songtekst langs, waar ik aan dacht tijdens het schrijven.

Tienerkots op de achterbank: na de 3FM awards was dat, ik zat het laatste kwartier/half uur helemaal onder m’n eigen mojito/pizza drab. Er werd iets geïmproviseerd amet een vuilniszak, die daarna lachend door Ronnie of Jos of Katelijn in mijn ouders voortuin werd gedumpt.

Zondag weer Popbelang: in Popbelang kon je en kun je nog steeds ruimtes reserveren om met je band te repeteren. Wij hadden net als zoveel bands daar een kast. Zo vaak daar in en uitgeladen, geoefend, demo’s opgenomen. En peuken opgeveegd. Ronnie nam in het begin z’n drumpartijen op met een soort cassettedeckje.

De Blauwe Bus: was de oude van Di-rect.

Zandstorm in Tarin Kowt: we zijn in 2008 met de wereldomroep meegereisd naar Afghanistan om op te treden voor de militairen. Tourmanager Almar was ook mee. Tarin Kowt is een provincie in Afghanistan. Een beetje onwerkelijke twee weken waren het. Tijdens de zandstorm in kwestie zaten we in een soort geïmproviseerd cafeetje. In mijn herinnering was het een wilde rode waas buiten. Ronnie en Katelijn vonden het wel een leuk idee om daarin te gaan staan en hun tong uit te steken ofzo. Jos, Almar en ik haalden koffie en keken toe.

——–songtekst————–

Blauwe Bus

Tienerkots op de achterbank
Zondag weer popbelang
Voor een show en een kater
Op en neer naar Zwitserland
Jij en ik voorin, zwijgend 
In de blauwe bus
Ja, soms dan zie ik je weer en dan
Komt alles terug

Witte nacht bij de radio
Die zandstorm in Tarin Kowt
En ook al die ruzies
Die eigenlijk niemand wou
Jij en ik voorin, zwijgend 
In de blauwe bus
Ja, soms dan zie ik je weer en dan
Komt alles terug

Het is telkens wat langer geleden
Maar niet op dagen als vandaag

Het is drie jaar geleden nu
Maar soms dan stopt de tijd
Het zijn die kleine dingen
Die blijven bij
Jij en ik voorin, zwijgend 
In de blauwe bus
Ja, soms dan zie ik je weer en dan
Komt alles terug

#13 Tijdbom

Want Want: ‘Tijdbom’ is net als ‘Ahoe’ en ‘Ze Houdt Me Bij Elkaar’ in het staartje van Want Want geschreven, tussen de ‘Sexy’ EP van Want Want en de eerste akoestische FOKKO EP in. Een groot verschil tussen Want Want en deze band is dat we nu met twee gitaristen zijn. In Want Want hadden we een gitaar minder, maar wel een Bob Boevé meer op toetsen. Met hem en z’n Nord Electro in m’n achterhoofd is de eerste demo van Tijdbom gemaakt. Daar zijn nog allemaal synthbliepjes te horen, wat in de eindversie gitaren met honderd gain zijn geworden. Alleen in de brug zitten nog wat verstopte toetsen. Ik heb denk ik meer dan tien jaar met Bob in bands gespeeld, als je Want Want en de akoestische Fokkotijd en wat andere projecten bij elkaar optelt. En dit jaar doet ‘ie weer af en toe mee, bijvoorbeeld op 13 april tijdens Record Store Day in Amersfoort, waar we ook wat EP I, II, III liedjes spelen.

Delft: in Delft woont Lisanne en die speelt sax in de energieke skafeestband Andere Koek. Gelke, Bob en ik zijn een paar keer langsgeweest voor een huiskamerconcert, altijd supergezellig. We speelden toen ook al Tijdbom zoals op EP II, met Gelke op viool en dat was altijd de favoriet van Lisanne en vrienden. Ik hoop dat ze deze versie ook wat vinden. Tussen Lisannes Delftcrew en de maker van al ons artwork Peter Palland zit ook een link: Peter nam tijdens een jamsessie na een optreden de vocalen van ‘Killing In The Name Of’ op zich waarbij hij van begin tot eind alleen maniakaal ‘FUCK YOU I WON’T DO WHAT YOU TELL ME’ het publiek in spuugde terwijl een paar muziekpuristen wanhopig de goede lyrics probeerden voor te schreeuwen en dat was hilarisch maar moest je bij zijn denk ik.

Bruggetje: op 1:24, vet toch. Check die ronkende lopende bas. Maakt Emiel live ook een feestje van. Solo van Jurro goud. Gelke ragt z’n drumstel stuk. Guido’s mix. De leven.

Akoestische gitaar: zit er ook in, af en toe. Leuk he!

Hijg: de fluisterhijgvocalen ‘zo gek’ en ‘net echt’ komen van Jurro Brouwers, dus dat weet je nu ook.

Bas: is opgenomen met de SansAmp VT Bass DI, de stompbox. *MUZIEKNERDALERT* Superding voor opnames, als je de tijd neemt om character en drive te tweaken in combinatie met de speakersimulatie. Daarna kun je die sound en het onbewerkte geluid los van elkaar uitsturen zodat de mixer er alles nog mee kan.

——–songtekst————–

Tijdbom

Zo gek
De wind huilt
En jij draait
Zo gek
In de hoeken van je ogen
Verloren in de stad
En dronken in je hart
Je telt af
Maar weet niet meer waarom
Als een tijdbom

Net echt
Al die mensen om je heen
Net echt
Maar je weet niet wat ze zeggen
Ze zweven door je huis
En schreeuwen voor zich uit
Je telt af
Maar weet niet meer waarom
Als een tijdbom

Zo gek
De wind huilt
En jij draait
Zo gek
Al die druppels in je ogen
Verloren in de stad
En dronken in je hart
Je telt af
Maar weet niet meer waarom
Als een tijdbom

#14 Ik Hou Van Jou

Geen grapje: dat mocht dit nummer niet worden. Als je ‘m een beetje aandikt kun je er makkelijk iets lolligs van maken, maar dat wilden we niet. In het origineel van Maribelle (echt honderd keer geluisterd) is haar zang mooi oprecht en komt de tekst er helemaal mooi in al z’n eenvoud uit, en naar zoiets zochten we ook in onze versie. Daarom zitten er ook geen extra koortjes of tweede stemmen in. Wel een lange gitaarsolo die gedeeltelijk de oorspronkelijke partijen overneemt en verder in dezelfde geest erbij is verzonnen.

Gedoe: dit was het laatste nummer dat we opnamen en om één of andere reden hadden we niet door dat de Fender vals was waarmee Jurro de solo inspeelde. Het ging ongeveer zo dat Jurro met een diepe frons op de partij aan het zweten was, zondagavond uur of tien, na vier dagen non stop opnemen, en ik dingen riep als JA VET MAAR NU NOG EEN KEER TOT BLOEDENS TOE VOOR DE HEB, helemaal wappie. De volgende dag was de conclusie dat we misschien af en toe hadden moeten slapen tussendoor. Maar ja. Studiotijd was voorbij. We hebben het later nog eens ingehaald, alleen voor die solo. Stond er toen supersnel op natuurlijk.

Weezer: is mijn favoriete band. Ik denk dat als Rivers Cuomo uit Nederland zou komen, hij deze ook wel zou hebben gecoverd. Melodisch, prettig pathetisch, midtempo, tikt wel wat Weezeresque boxjes aan, Emiel is ook Weezerfan en we hebben samen nog eens een dag in een Weezertributeband gezeten. We hadden volgens mij geen naam want ‘Our Name Is Jonas’ was al bezet. Weezer heeft trouwens ooit een te gekke cover/bewerking gemaakt van Velouria van Pixies, die heb ik ook nog proberen te hertalen maar ging nergens over en we hadden Ik Hou Van Jou toch ook al dus nergens voor nodig ook.

Favoriete moment: 1:58, met de zanguithaal terwijl Gelke een megadrumfill slaat en Jurro’s gitaarsolo de modulatie inleidt.

Favoriete moment 2: dat ik het heb volgehouden om elke dag een stukje over een ‘Stadaarnietzodoeiets’ track te schrijven APPLAUS voor mij super gedaan Fokko dankjewel! Is er nu weer ruimte voor selfies enzo.

——–songtekst————–

Ik Hou Van Jou

Ik hou van jou
Alleen van jou
Ik kan niet leven in een wereld zonder jou
Waar ik ook ben
Ik hoor je stem
Ik kan je zomaar niet vergeten

Neem mij weer in je armen
Laat mij je hart verwarmen
Ik wil je alles geven
Ik hou zoveel van jou

Je hoort bij mij
Alleen bij mij
Dat zijn de woorden die je eens tegen me zei
Ik ben zo alleen
Waar moet ik heen
Waar is die tijd van toen gebleven

Neem mij weer in je armen
Laat mij je hart verwarmen
Ik wil je alles geven 
Ik hou zoveel van jou

Ik hou van jou
Alleen van jou
Ik kan niet leven in een wereld zonder jou
Ik hou van jou