Mensen. Hou je vast. Emiel van den Berg stopt met de band. Wisten we al even, en gister was zijn laatste optreden in het TrompTheater in Leeuwarden (foto’s). Gelukkig krijgen we er iets moois voor terug, want met Nou En werkt hij aan een te gekke EP en misschien zit er wel een gezamenlijk tourtje in, dat zou mooi zijn. Maar wij gaan ‘m wel missen natuurlijk, na alle toffe optredens en opnames. Bedankt voor alles Emiel!
Gelukkig hebben we een super opvolger gevonden in Sebastian Bruinewoud, die toevallig op dezelfde dag geboren is als Gelke EN hetzelfde kapsel als Emiel heeft dus dat went snel en die man kan een potje bassen, tering! Welkom Sebastian!
OOK! Is Stadaarnietzodoeiets vandaag jarig. Het is precies een jaar geleden dat we de releaseshow ’t Ukien speelden en wat een dag was dat. Later mocht ik ‘m op KINK track voor track toelichten, ook tof om nog eens te luisteren.
Terugblikken is leuk. Maarrrr vooruitkijken ook: 25 februari komt onze nieuwe single KTLL uit! YESSSSSSSSSS!!!!!
Hoi! Op Facebook en Instagram heb ik elke dag een nummer van ‘Stadaarnietzodoeiets’ uitgelicht met songtekst en inside info, als aanvulling op de Release Rundown podcast van KINK (https://spoti.fi/2C8Ecfw). En nu staan ze hier, gebundeld in een superlongread voor wie van overzicht en muziekweetjes houdt! Veel plezier.
#1 Stadaarnietzodoeiets
Gelkes pick: in maart 2018 zouden we alvast ‘ In De Sportschool’ opnemen, voorafgaand aan de rest van het album die in de zomer gepland stond. Gelke vond dat we deze er nog wel bij konden doen en drumramde ‘m in een paar takes erop en toen moesten we wel natuurlijk.
Drop D: is een gitaarstemming. Gebruiken we bij deze. Betekent dat je de laagste snaar van een gitaar een hele toon omlaag stemt voor extra dikke lompe sound. Daarbij nog iets: de A snaar wordt in dit geval ook zo omlaag gestemd, naar een G, om de de riff beter mee te kunnen spelen. Wil je ‘m coveren op gitaar, gaat ‘ie zo: E —————————————————————— B —————————————————————— G —————————————————————— D —————————————————————— G 777775—————————————————— D ————-76555553535555535330000000
Favoriete moment in het nummer: basslide omhoog bij 1:31: …je bent een combimagnetron in de fik -BJOEP-
Beste herinnering opnames: dat Jurro en Emiel de gangvocals van het refrein inschreeuwden. Ik weet niet of je het wel eens heb geprobeerd, maar film jezelf met je vrienden maar eens dat je heel hard STADAARNIETZODOEIETS schreeuwt met z’n allen. Dat werkt lichtelijk therapeutisch en je krijgt er sowieso energie van.
——–songtekst————–
STADAARNIETZODOEIETS
Je bent een eikel Je ligt in het bos Als die eekhoorn je ziet Dan eet ‘ie je op Je bent een auto Klaar voor de sloop Ze stampen je zo plat En dan ben je niet meer te koop Je bent een walvis En je voelt de harpoenen Er moet lucht in je gat En ze laten je bloeden In de kosmos Vliegt een meteoor Die wil er zeg maar langs En je staat ervoor TOE DAN
Woensdag Ben je gehakt Het is een kwestie van tijd Voordat iemand in je prakt En je droomt niet Maar waar is je broek Je had hem net nog aan En nu is er bezoek Je bent een druifje En je staat op knappen Een vieze blote voet Wil op je stappen En het onweert Dat is niet voorspelt Maar nu sta je in je eentje In een open veld TOE DAN
Je bent een kikker in een zandstorm Je bent een combimagnetron in de fik Je doet de schoolslag tussen de piranha’s Je hebt je lenzen verkeerd om in Het is oorlog Zo wou je je frieten Ze gaven je curry Nu kun je niet genieten En dat meisje Van bij je om de hoek Ziet ze je niet staan Want daar kan je iets aan doen TOE DAN
Stadaarnietzo Stadaarnietzodoeiets
#2 Bij Elkaar
Strijkers: je hoort in dit nummer een combinatie van mellotron en nepviolen, die rechtstreeks uit een oude demo uit 2000nietzoveel komen. Op dat arrangement ben ik zo trots als een aap met zeven strijkstokken, en in combinatie met de cheesy maar toch toffe sound steekt het mooi af tegen de gitaren. Het lijkt mij te gek om dit nummer ooit eens live met een echt orkest te spelen.
Tekst: het is een liefdesliedje vanuit een nogal emotioneel afhankelijke man. Hoewel ik aanvankelijk probeerde een nieuw tokkelliedje te schrijven voor mijn opa, slaat deze niet zo direct op hem. Aan wie en wat ik allemaal wel dacht hou ik lekker voor mezelf, maar het is in ieder geval best gepast om deze op #internationalevrouwendag te posten.
Jurro’s gevoelige kant: Jurro is in z’n eentje een 3stemmig fluisterzangkoor op de helft van de gitaarsolo in het midden en op het eind (bij elkaar… bij elkaar…). Emiel en ik hebben het ook wel geprobeerd maar verloren ruimschoots op tekstbeleving. Ik zal later aan dit koortje refereren als ‘de 3JS’.
Gitaarmuur: Bij Elkaar is een supergoed voorbeeld om ons rockgeluid even mee te duiden. Ons doel was groots, zwaar, dik, vet en ronkend. Een blok beton. Wat je hoort is twee keer mijn Gibson SG over een Orange Rockerverb met de gain op een uur of twee, gepand over links en rechts, gecombineerd met Jurro’s zware PRS over een Koch met 10 kilo extra laag door het midden. De bas is een Fender Precision uit ’87 (dacht ik). Guido Aalbers heeft ook wel eens een plaat van Weezer gehoord en mixte deze in 1 keer zoals je ‘m nu hoort. Bij andere nummers hebben we nog wel eens wat langer lopen prutsen met gitaartje die harder of zang zachter ofzo, maar zoals het gister de dag van de erectie was, stond deze ook meteen.
Favoriete moment: opkomende feedback voor de dualsolo op 1:15. Dan de dualsolo zelf (Jurro laag, ik hoog) met de 3JS en die drumfill op 1:32 van Gelke die hij on the spot verzon in de Guisound studio waar ook een Wii staat met Mariokart, waarmee ik volgens mij eens van Jurro won maar dat was meer gewoon leuk en geen favoriet moment in die zin dus wat een overbodige info mensen sorry.
——–songtekst————–
Bij Elkaar
Er zijn dagen waarop ik niet wakker word Er zijn nachten waarin ik niet slaap Maar dan veegt ze me op Of geeft me een schop Ze houdt me bij elkaar
Want haar lach schijnt een licht door m’n duisternis En haar blik ziet alleen wat is waar Van de schil om me heen Ze pelt ‘m meteen Ze houdt me bij elkaar
Net als elke man Ben ik incompleet Maar met haar in mijn hart Nooit alleen Als tijd verstilt En ik verlam Alleen zij heeft het door
Ook al is het meer meer als het ooit begon Blijft het werken voor elk nieuw jaar Hoe koud het ook wordt Ik geef het niet op Ze houdt me bij elkaar
#3 Wendy
Mortal Kombat II: had ik zelf niet, maar een vriendje wel. Die had sowieso veel spellen op zijn computer en ook een supernintendo. Met Mortal Kombat was ik meestal Sub-Zero of Scorpion (GET OVER HERE!) om hun coole maskers en makkelijke moves (voren, beneden, highpunch, zoiets). Soms koos ik Jax met z’n robotarm. Of Sheeva en dan de hele tijd die lompe stampmove doen en heel oneerlijk winnen en ruzie krijgen. Als er een fatality lukte, kon je dag niet meer stuk. Onze ouders waren er niet zo’n fan van; er vloog je al snel een liter of 200 aan pixelbloed om de oren. Bruut. Daarna deden we nog een potje Carmageddon en dronken we Dr Pepper.
Djembé: er loopt een djembé sample door bijna het hele nummer. Is na te spelen op zo’n versie met zo’n grote en een kleine trommel naast elkaar. Wie het weet te nailen wint een shout-out in een Insta-story. Ik hoorde trouwens dat een djembével van een gevild schaap was gemaakt maar misschien ook van een varkensblaas. Of nee, een varkersblaas was van de eerste voetbal. Of ik haal het met nog iets anders door elkaar. Er zijn in ieder geval no animals harmed during deze midisample dus je kunt weer lekker een lamsbout extra kiloknallen.
Gefrustreerde gitaaropnames: Jurro en ik waren vergeten hoe we de Wendy funky moesten spelen en hadden eerst een soort lome metalinsteek. Werkte voor geen meter, kwamen we achter. Hoe zo’n simpel riffje toch heel ingewikkeld kan worden, we snapten er niks van. Ik vet chagrijnig natuurlijk. De volgende dag met een kopje koffie extra alles opnieuw gedaan en nu is het de hit die het is maar dat kostte dus wel twee uur extra en het besef dat soms iets niet meteen gaat zoals je verwacht. Knoop dat in je oren, kids. En geen drugs doen.
Basisschool: ‘Wendy’ is zo autobiografisch als ‘ie klinkt en heeft zich afgespeeld op de Dirk van Dijkshool in Kampen. In groep acht mocht je ook eens een opstel schrijven over wat je wilde worden en ik wilde gitaar spelen en zingen in een band. Dat lijkt me nog steeds erg leuk om te doen. Verder mocht ik eens op vrijdagmiddag een liedje voorspelen wat ik op gitaarles leerde en ik deed toen Margherita van Marco Borsato wat ik nog steeds een supermooi nummer vind. Verder was ik fan van Hakkuhbar.
——–songtekst————–
Wendy
We waren elf Het was in groep 8 Ik gooide propjes in haar haar Zij prikte pennen in m’n arm Zo bleven we meestal samen na Dus Zij droeg Nike Air Max Ik die neppe van Scapino We riepen heksekseks Op kamp Na de Cito
Ik had met Wendy Ja mooi Nee niet zo lang
-maandagavond zeven uur- Ik dacht ik ga ervoor Draai er niet meer omheen Ik bel haar telefoon Die ging lang over hé M’n stem die trilde ‘Wil jij met mij verkering?’ Vroeg ik met m’n rode kop Ze zei ‘Wie is dit? Eh, weet niet. Ja is goed’ En hing toen op De volgende ochtend, op ’t schoolplein, ik zocht haar Ze wou me niet kennen Ze versnelde haar pas tot ze rende Ja wat moest ik daar nou van denken In de pauze al weer, nog geen dagje verkering Ze maakte ’t al uit Via Joyce ‘k Heb even kort als hard gehuild
Ik had met Wendy Ja mooi Nee niet zo lang
Er was geen Insta Of Twitter Wel flippo’s En knikkers En Mortal Kombat II En Bergkamp op een sticker Geen Insta Of Twitter Wel flippo’s En knikkers Anita had met Ray En ik met W
#4 Ahoe
Schrijfgeschiedenis: hoewel Ahoe al eens eerder in een akoestisch jasje uitkwam op de EP FOKKO II, is deze springrockversie eigenlijk het origineel. Ik heb het net even opgezocht, en de eerste demo komt uit 2012. Toen was ik 25 en voelde blijkbaar al iets van verval in werking treden. Als er voor mijn 30e geen grote doorbraak meer zou komen, zou ik het beter op kunnen geven, was een hele serieuze overtuiging toen. Ik vind dat nu als 32-jarige niet meer; volgens mij is ‘Stadaarnietzodoeiets’ de beste plaat sinds gesneden brood, maar twintigers snappen sowieso nergens wat van. Met hun mochachacaloto’s en sixpacks en maar skateboarden op de stoep. EN WIE MOET DAT ALLEMAAL BETALEN! Inderdaad. Verder kijk ik nu soms MAX geheugentrainer.
Riff: in de Release Rundown haal ik Andrew WK al aan, maar er is nog een nummer die toen ergens in mijn achterhoofd zat: Deftones – My Own Summer. Wat een energie zit daarin, tering. Terwijl, ik heb nog nooit een heel Deftones album geluisterd. Over My Own Summer konden ze toch niet heen. Heb ik wel met meer nummers. Danko Jones – Lovercall. Soundgarden – Black Hole Sun. Waarom zou je na Black Hole Sun nog een nummer schrijven? Dan ben je toch klaar? Gelukkig zijn al onze nummer gewoon prima hartstikke leuk, we houden ze namelijk bewust onder die grens waarboven alle andere muziek overbodig wordt. Je moet de andere bands ook wat gunnen.
Gitaarsolo: was oorspronkelijk gewoon als een zanglijn in de coupletten, maar Jurro experimenteerde tijdens onze eerste oefensessie al met sweeps en squeekjes. Tijdens de opname stond nog niks vast en het ‘bouwen’ van deze was superleuk. Alle solo’s zijn trouwens gespeeld over de Orange Rockerverb, met daarvoor een Ibanez TS808DX Tube Screamer. Speel ik ook live mee. Tijdens de opnames handig en veelzijdig, door combi van gewoon extra gain en/of een boost daarvoor of daarna. In dit geval stond volgens mij alle gain en volume open, tone op 12 uur en de boost op pre. Ondertussen stond de Orange ook met de gain op weetikveel. Lekker toch.
——–songtekst————–
Ahoe
Er was een feestje, een garage, vol met meisjes en drank En ik dacht, daar moet ik heen Maar eenmaal daar vroeg iemand ‘zoekt u soms uw dochter meneer’ En zit ik met een probleem Alles stroomt en verandert Veel sneller nog dan je denkt Het is niet leuk meer als je 30 bent
Ahoe
Je moet om 7 uur op Je moet een pak en een baan Je moet een vaste vriendin Die wil een baby, een huis En op vakantie naar Praag En ik heb nu al geen zin
Maar alles stroom en verandert Veel sneller nog dan je denkt Het is niet leuk meer als je 30 bent
Ahoe
Ik ben niet de toekomst Ik ben van vroeger Ik ben van Dr. Dre Captain Jack, Oasis De eerste Weezer En alles op CD Hakkebar en Hero Ik word er weer stil van
Maar alles stroom en verandert En hangt en wordt grijs en vaal Mijn geheugen verlaat me Denk niet dat ik de 40 haal De haren vallen uit mijn kop O nee Ahoe
#5 Goeroe
Aafke Romeijn: had ik dus gemaild of ze een liedje wilde schrijven omdat ik haar heel goed en cool vind en dat wilde ze dus wel en daaruit kwam Goeroe. Ik dacht zelf eerst dat er iets als Go Away van Weezer met Bethany Cosentino uit zou komen, een echt duet. Maar we gingen er allebei vrij blanco in, toen ik op een dinsdag in mei naar Aafkes studio in Utrecht reed. We hadden wel wat tekstideeën heen en weer gemaild. Aafke kwam met de Goeroe insteek als onderwerp en dat werd ‘m dus, maar ik had ook wat halve coupletjes refreinen waaronder ‘niet elke ster is een vliegtuig’ en ‘ik haat andere mensen, ik hou alleen van jou’ en wat andere pareltjes die misschien toch niet helemaal voor de eeuwigheid bestemd zijn, maar je never knowt.
Bhagwan: is die goeroe waar de docu Wild Wild Country over gaat, die diende als inspiratie voor het nummer. Ik vond ‘m heftig en vreemd en interessant maar ga niet zeggen dat je ‘m moet zien want dat moet je zelf weten ik ben je moeder niet. Bhagwan met z’n baard werd later Ohso genoemd en de laatste regel van het refrein schreef ik eerst zo: ‘als een vogel, Ohso mooi’. Snap je. Maar ja. Zo leuk was dat nou ook weer niet.
Snaredrum: voor Goeroe zijn we nog helemaal terug gegaan naar de studio, was net een beetje later geschreven dan de eerste drumopnames waren gepland. Drumstel weer laten stemmen door Willem Coenen want die moet je dan hebben. Was niet veel werk, want alleen kick, snare en floor. Lalala checkiecheck, mooi alles komt binnen klinkt prima. SCHEURT HET ONDERVEL SPONTAAN BIJ DE EERSTE TAKE! Dat gebeurt nooit. Gekkenhuis. Gelukkig had Guido nog een snare liggen. Maar is dus een andere snaredrum dan de rest van de nummers. Dat is een weetje en nu weet je ‘m.
Favoriete moment: Aafkes uithaal op 2:56. Stond er ook in een keer op, weet ik nog.
Favoriete moment 2: dat Matthew Caws van Nada Surf Goeroe hoorde en twitterde dat ‘ie awesome klonk en in niks deed denken aan ‘Popular’. Ik ben het zeker voor de helft met hem eens.
——–songtekst————–
Goeroe
Daar sta je dan, alleen, op Schiphol Je saaie spijkerbroek, je tas met t-shirts en slippers Die je van je baas nooit aan mocht op kantoor Zelfs als het dertig graden was, maar daar ben je nu vanaf Je kiest voor jezelf, op zoek naar een stukje rust Helemaal terug naar de kern, even zorgen voor je diepste ik En dat kan alleen ergens waar de zon schijnt, heel ver weg Daar ga je, je bent op weg Sowieso, dat druilerige land waar iedereen altijd maar Rent omdat het moet van hem of haar of de belastingdienst Niemand die zich afvraagt: wat wil ík Niemand die zich bekommert om jouw behoefte Om drie chicks tegelijk te versieren zonder dat er eentje begint te Zeuren over exclusiviteit En over kinderen en huisdieren Laat het gaan, laat het achter Nu ben je hier en ik doe alsof ik luister
Stel je open Laat je gaan Durf te dromen Maak het waar Als een vogel Uit z’n kooi Als herboren Oh zo mooi
Nu zit je hier, met z’n allen, op een eiland In kleermakerszit onder de volle maan Naast je zit een meisje dat nog even een tussenjaar heeft Zoveel keuzes Haar hondje heet Chanel, zo eentje met zo’n platte neus Jullie mediteren al uren, geen gevoel meer in je reet Dit moet iedereen beleven En als je straks weer thuis bent ga je het allemaal anders doen En ga je ’t aan iedereen vertellen, iedereen Of ze het nou willen horen of niet
Stel je open Laat je gaan Durf te dromen Maak het waar Als een vogel Uit z’n kooi Als herboren Oh zo mooi
Samen zingen we met 1 Stem 1 Lach 1 Doel Veel zin
#6 Hose
Duits1: als iemand deze in het Duits zou willen coveren, heel graag. Hier alvast de vertaling volgens Google Translate, die ook niet zo goed is in synoniemen voor broek zie ik, maar wel benentrui accepteert als woord dus dat is super.
Broek
Ich kann mich nicht mit meiner Hose entspannen Ich fühle mich nicht gut in meinem Levi Ich kann mich nicht mit meiner Hose entspannen Ich kann nicht Ich kann mich nicht in meiner Hose entspannen Ich kann meinen Beinpullover nicht genießen Ich kann mich nicht mit meiner Hose entspannen Ich kann nicht
Ich sehe dich schauen Ich sehe dich schauen Ich sehe dich schauen, aber was soll ich tun? Ich sehe dich schauen Ich sehe dich schauen Ah Du verstehst es nicht so gut
Duits2: ik ben zelf erg slecht in Duits, had een 5.6 op m’n eindlijst op de middelbare. Wat dat precies betekende, merkte ik vooral toen ik met folkpunkvriend/importduitser Tim Vantol een aantal keer mee mocht op tour als gitarist/toetsenist/mandolinist en al mijn dappere pogingen als ‘gutentag, wie gehtst’ en ‘wissen sie wo die toiletten sind’ steevast licht zuchtend in het Engels werden beantwoord door de plaatselijke Damen und Herren. Mijn cultuurtip is het typisch Duitse shotje Pfeffi, dat smaakt naar wodka gemaakt van tandpasta en wat de volgende ochtend voelt alsof de drummer van Rammstein op je voorhoofd loopt in te hakken. Tim Vantol heeft trouwens net een nieuw livealbum in de presale, check die! Hij tourt al 10 jaar non-stop die Duitsers de ballen uit de broek en dat hoor je.
Gitaarlesje: de mainriff is heel lekker om te spelen als je de pull offs er een beetje in hebt zitten. Dat is dus vooral het ding bij deze, vooral op de A snaar, waar je op moet letten dat je de rest op een bepaalde manier wel afdempt want anders wordt het een rommeltje. Succes!
3x dit
e——————————————- b —————————————— g —————————————— d —————————————— a ————5p00—————555 e 0-03p0———3p003p0——-
dan
e————————————– b ————————————- g ————————————- d —–7—-8—–9—–12-12-12-12 a —–7—-8—–9—–12-12-12-12 e 0-0500600700-10-10-10-10
——–songtekst————–
Hose
Ik kan niet ontspannen met m’n broek aan Ik voel me niet lekker in m’n Levi’s Ik kan niet ontspannen met m’n broek aan Ik kan het niet Ik kan niet relaxen in m’n pantalon Ik kan niet genieten in m’n benentrui Ik kan niet ontspannen met m’n broek aan Ik kan het niet
Ik zie je kijken Ik zie je kijken Ik zie je kijken maar wat wil je dat ik doe Ik zie je kijken Ik zie je kijken Aha Je snapt het niet zo goed
#7 Kim
Meisjesnamen: ik heb me al een tijd geleden voorgenomen om minder vaak meisjesnamen in liedjes te gebruiken. Want Want had een meisjesnaamscore van zo’n 28 procent. Ik zit tegenwoordig op 14 procent. Dit heb ik twee keer nagerekend met een rekenmachine. Sowieso begint praten over ‘meisjes’ een beetje twijfelachtig te klinken vanaf je 30e. Maar je spreekt niet van vrouwennamen of damesnamen. Dus. Ik heb besloten dat het oké is zolang ik onder de 15 procent blijf. Mijn favoriete meisjesnaamliedjes: Weezer – Susanne Hugo Matthysen – Sabrina Fountains Of Wayne – Hey Julie Daniel Lohues – Annelie
Efteling: speelt het zich af maar ben ik 13 jaar geleden voor het laatst geweest. Ik moest even googelen waar je koffie zou kunnen morsen zoals in het laatste couplet. Het is dus allemaal nep mensen. Ik verzin maar wat. De dame in kwestie waar ik aan dacht zat wel even achterbaks te doen als deze in ’t liedje, zo is het dan weer wel.
Hoogtepunt: koortjes in het refrein van Jurro en Emiel en Emiels tweede stemmen. Emiel heeft een tijdje in een Beach Boys coverband gezeten en die kopstemtraining komt hier mooi van pas. Verder zit er een toffe scherpe gitaarpartij in het refrein, hebben we nog op het eind toegevoegd en Guido Aalbers weet ‘m er dan zo lekker in te mixen.
Feedback: Kim begint en eindigt met PIEEEPPRRRGGGGGZZZTTTTIEUWWW en dat heet feedback. Dan staat een gitaar zo overdreven in overdrive dat ‘ie uit het niets gaat piepen. Jurro en ik houden hiervan en hebben best vaak gewoon alle pedalen aangezet en dan maar hopen dat er magischerwijs een perfect aanzwellend harmonietje ontstaat, of het gierende bandeneffect zoals helemaal op het eind bij 2:10. Je moet een beetje mazzel hebben. Voordeel van deze manier van werken is dat je ondertussen heel goed met je vrije hand een hap kan nemen van je pokebowl, want daar leefden we toen op.
——–songtekst————–
Kim
Kim Ik doe m’n best En draag je tas Hier in de Efteling We reden takkever Nu zoek je ruzie en wil nergens in In de verte vliegt een elf voorbij Over een half uur gaat de Python open En wij staan midden in de rij Te schreeuwen naar elkaar
Ik heb al zo lang het gevoel (heb het al zo lang) Zo lang het gevoel Dat ik het niet aankan
Kim Ik ben niet gek Er is zo vaak iets op je telefoon Dan stop je ‘m snel weer weg En als ik vraag: ‘waarom’ Zeg jij: ‘gewoon’ Na het ijsje pak je slap m’n hand Terwijl we naar de Droomvlucht lopen Hou ik mijn tranen binnen want Ook dat is de gewoonte
Ik heb al zo lang het gevoel (heb het al zo lang) Zo lang het gevoel Dat ik het niet aankan
Ik mors mijn koffie in het Witte Paard Jij negeert dat om iets terug te typen En kijkt ietswat gespeeld verbaasd Als ik dan toch zeg, Kim
Ik heb al zo lang het gevoel (heb het al zo lang) Zo lang het gevoel Dat ik het niet aankan
Kim, ik deed m’n best
#8 Plekje In De Zon
Dansen op kutmuziek: ik kan erg makkelijk chagrijnig worden van muziek. Vooral van muziek die geforceerde gezelligheid uitschreeuwt, zoals op de kermis of draaiorgels. Met carnaval wil je mij er ook niet bij hebben. Ik heb wel eens die tip gekregen van ‘gewoon een paar biertjes erin dan wordt het vanzelf leuk’ maar dan komen bij mij juist de depri betogen over de leegheid van de zaterdagavond terwijl in Bangladesh is het een heel ander verhaal en dan verslik ik me in wat omhooggekomen maagzuur en ben ik ineens naar huis. Tegenwoordig zit ik met m’n laptop op de bank stukjes te tikken over liedjes, past veel beter bij me. Ja oke, soms ook optreden en dan is het ineens wel superleuk allemaal, maar dan wordt er voor en na ons optreden ook geen draaiorgel aangezet. Als je wilt weten wat ik nou wel toffe muziek vind waar ik zelfs eventueel op zou kunnen dansen, check deze 25 kneiters die ik laatst voor Pinguin Radio mocht uitzoeken: https://pinguinradio.com/magazine/77588/330-fokko
Friep: de naam van het extra gitaarspoor die klinkt als een synthesizer op 0:52 en richting het eind. Het is wel een gitaar maar dan een octaaf omhoog gepitcht. Wij van Fokko zijn namelijk een onorthodoxe progband die het experiment niet schuwt. Live speel ik die partij gewoon normaal zonder effect maar dan kijk ik er wel extra intens bij, heb tot nu toe geen klachten gehad.
Muziektherapie: is het soms, nummers schrijven. Deze werkte ook wel zo. Het is tegenwoordig al weer een hele tijd vrij zonnig. Was het dus ook even niet. Maar daar ga ik nu niet moeilijk over doen, heb er toch mooi een vet nummer aan overgehouden. Jatoch. Een tip voor iedereen die goed is in gevoelens opkroppen: koop een gitaar, leer de Em en raggen maar. Schrijf daarna zoveel liedjes als je wilt, maar zorg wel dat je onder de 15 % meisjesnamen blijft want zonder regels is het einde zoek natuurlijk.
——–songtekst————–
Plekje In De Zon
Voor m’n auto in de kou Liet ik me vallen op de grond Wordt de hemel ooit weer blauw Waar is m’n plekje in de zon Ik kan niet lachen op de foto Of dansen op kutmuziek Nu ben ‘k alleen maar onderweg Waar naartoe dat weet ik niet
Zeg me is het ver Zeg me is het ver Zeg me is het ver
Naar het stipje op de kaart Waar het allemaal begon Naar een wereld zonder haar Met een plekje in de zon
Zeg me is het ver Zeg me is het ver Zeg me is het ver
Zonder lichten door de nacht Want ik zie wel waar ik kom Met de spiegels afgeplakt Want ik kijk niet achterom
#9 Met Een Biertje Op De Bank
Discipline: zit er bij mij niet automatisch in. Mijn huis is altijd een troep geweest, dat sparkte mij joy. Waarom zou je de wc schoonmaken als je er toch weer overheen pist? Dat soort logica. Ik heb er ooit een huisgenoot tot wanhoop mee gedreven, geloof ik. Die vluchtte toen naar Wijhe, waar het altijd schoon is. En ik maar doorrotten in m’n vuil. Maar ik wil het even hebben over liedjes schrijven en dat ik daar wat meer discipline voor heb. Ik had m’n Gibson SG herontdekt en besloten om een rockalbum te maken van de tofste ideeën die ik had opgespaard. Met Een Biertje Op De Bank was de eerste in de reeks. Ik gaf mezelf twee weken, binnen die tijd zou het nummer afgeschreven en opgenomen moeten worden als volwaardige demo. Elke dag ging ik een paar uur schrijven of opnemen in m’n thuisstudio. Soms nam ik ook bewust een dag vrij omdat het allemaal even niet lukte. Ik mocht van mezelf elke avond wel bier drinken voor de creativiteit en tijdens dit nummer leek me dat ook belangrijk voor de tekstbeleving. Maar drinken, en dan vooral speciaalbier, werkte averechts; ging ik ’s avonds mariokarten ofzo. Dus ik ruilde bier in voor de sportschool. Daarna de sportschool weer voor bier, het ging wat heen en weer. De schrijftijd was in totaal een kleine vier maanden waarin ik zeven nummers afkreeg en daarna was ik even helemaal klaar met dat labiele schrijfproces. Zes van die zeven hebben de plaat gehaald, wat ik een prima score vind. Verder wil ik dit blokje graag even afsluiten met de mededeling dat ik tegenwoordig best regelmatig stofzuig.
Bas: is lekker ingespeeld door Emiel, die er op het laatst allemaal toffe loopjes bij in gooide en daarom loopt ‘ie zo lekker als ‘ie loopt denk ik. Helemaal op het eind (2:09) prutste hij in een mindere take wat random noten door elkaar en die zijn erin gebleven, want lache en het nummer is dan toch al zo’n beetje afgelopen en wie luistert er nou naar de bas.
Gitaren: je hoort Jurro op rechts op een blauwe Fender Stratocaster en mij aan de linkerkant op m’n SG. Bij alle andere nummers is het linksrecht twee keer SG maar wij dachten aan die meme van dat hier de comfortzone is en daar waar de magic happens.
Gelke: heb ik nog niet genoemd maar ik zeg 1:17.
Hoogtepunt: Jurro’s solo en dan met name de perfect getimede PRIEP op 1:07.
——–songtekst————–
Met Een Biertje Op De Bank
Ik ben een best spontane jongen van zo’n 30 jaar En zoek gewoon een leuke meid ben jij dat Ik hou van alles maakt niet uit ben niet zo moeilijk maar Er is een ding daarop ga ik het hardst Noem het hobby, noem het passie Noem het meer een soort van lekker Een staat waarin ik graag verkeer Elke ochtend elke avond weer
Met een biertje op de bank En verder niks Met een biertje op de bank En een plakkie worst Of een zakkie chips Met een biertje op de bank
We doen een serie aan Ik heb ook Call Of Duty En verder, seks vind ik helemaal oke Alles wat je doet als man en vrouw Sta ik voor open Wat zeg je ervan, kun je daar iets mee Met een treetje halve liters En Bokkers door de speakers Kachel aan gordijnen dicht Zie je ’t voor je, nu, zo, jij en ik?
Tegenwoordig kun je overal en nergens heen Ze zeggen er ‘s een wereld te ontdekken In China staat een muur En in Londen is het duur En het kan me voor de donder niet verrekken Center Parks Terschelling Thailand België de Efteling Spanje, het Caribisch gebied Het haalt het in de verte niet Bij een biertje als je thuis komt lekker rustig op de bank
#10 In De Sportschool
Sportschool: My Health in Breda, daar zat ik. Ze hadden een actie van drie maanden onbeperkt voor weetikveel. Meestal ging ik maar een half uurtje ofzo, en bijna alleen conditiespul want voor je het weet ga je tanktops dragen en met je geschoren oksels in een powermetalband. Wat goed is aan de sportschool vind ik dat het zo pokkesaai is dat je veel actiever op zoek gaat naar muziek of radio om het vol te kunnen houden. Zo pakte ik de eerste van Korn er weer bij, maar ook Jim Jefferries en GRUPPO SPORTIVO (Official). Verder heb ik het idee dat iedereen er een beetje verkapt in therapie zit. Je hebt het blijkbaar nodig in je leven om zonder plezier te bewegen. Want je doet het niet voor je lol toch. De gewichten werkten wel inspirerend; op het ritme van In De Sportschool kun je heel goed je workout doen. Duurt alleen niet zo lang, dus moet wel op repeat.
Tamboerijn: zit erin. Als je ‘m eenmaal hoort, kun je ‘m niet meer onhoren. Op de drie akoestische Fokko EP’s schudde Gelke bijna vaker aan een ei of tamboerijn dan dat ‘ie op een drumstel sloeg, maar dit is de enige percussiepartij van de plaat dus beter geniet je er extra van. Verder vind ik de drumpartij fenomenaal met alle fills en accenten.
Bas: de hele baspartij bestaat uit drie noten: een A, een G en een F. Nul loopjes of dingen. Oké één slide op 1:24.
Flageolet: is een manier van spelen op de gitaar waarbij je de snaar heel precies net niet helemaal indrukt op bepaalde posities en dat klinkt dan vooral cool met heel veel distortion zoals in die solo’s die beginnen op 0:42. Het is wel millimeterwerk. En bij deze weer een SO naar mixmeester Guido Aalbers die al die gitaarpiepjes en dualsolo’s wederom te gek in elkaar heeft gepuzzeld.
Koortjes: vind ik er zo tof inzitten op het eind. Als we deze akoestisch doen laat ik de mannen vaak de lage partij zingen en de vrouwen de hoge en dat is dan gezellig. Op plaat is Jurro de lage ‘voor jou’ en Emiel de hoge.
——–songtekst————–
In De Sportschool
Ik zit voor jou hier in de sportschool Vloekend op de fiets Bijtend door de spierpijn Starend in het niets Voor jou hier in de sportschool Ik ga stuk van binnen
Maar dan denk ik aan de man Die ik zijn kan voor jou Samen naar het strand Wijk aan Zee of Salou Je lacht me nu nog uit Maar dat meen je niet Als je straks deze ziet Dan wil jij met mij wel een drankje doen
Ik zit voor jou hier in de sportschool Kreunend op de grond Met een halter op m’n keel en Wat spuug uit m’n mond Voor jou hier in de sportschool Ik ga stuk van binnen
Maar dan denk ik aan die nacht Dan wordt alles perfect Bubbels in het bad Rozenblaadjes op bed Ja je lacht me nu nog uit Maar dat meen je niet Als je straks deze ziet Dan wil jij met mij wel een drankje doen
#11 Is Het Nog Steeds Vandaag
Dromen: er is een tijd geweest in mijn leven dat ik af en toe controle had over mijn dromen. Dat je je bewust wordt dat je droomt, en dan soort van superkrachten krijgt als in de Matrix ofzo. Dat was rond mijn 18e en ik blowde toen ook wat vaker, maar ik weet niet zeker hoeveel dat er mee te maken had. De truc was om op je rug te liggen, met je handen gekruist op je borst en dan lukte het soms. Op een gegeven moment niet meer en dat was jammer maar ook niet zo heel erg. Een vergelijkbaar gevoel van niet helemaal slapen en niet helemaal wakker zijn, uit je lichaam treden en op jezelf neerkijken is nog wel vaker voorgekomen zoals in het tweede couplet van ‘Is Het Nog Steeds Vandaag’. Dat is niet zo’n hele fijne staat, vind ik.
Introotje outrootje: hoor je achterstevoren gespeelde gitaartokkels. Het hoge melodietje dat op 0:06 begint, komt rechtstreeks uit de oorspronkelijke demo. Superleuk om mee te experimenteren, dat soort effecten. Trouwens, om tot het outroriedeltje van 2:29 te komen, dat inderdaad klinkt als een vliegende paarse worm die uiteindelijk oplost in de lucht, hebben Jurro en ik nul drugs gebruikt, geloof het of niet.
Moduleren kun je leren: dit liedje heeft nogal een zooi akkoorden. Ik vind het heel mooi als een nummer eigenlijk best apart in elkaar zit, maar dat je dat niet merkt. Het hoeft niet perse, een liedje met drie akkoorden kan even tof zijn natuurlijk. Maar ‘Is Het Nog Steeds Vandaag’ is nogal een harmonisch bouwwerkje voor mijn doen en ik vind ‘m mooi zo. Een paar andere toffe modulatieliedjes waar je dat misschien niet meteen aan merkt: The Beatles – Penny Lane Krezip – I Would Stay Skik – Af en Toe The Beach Boys – Wouldn’t It Be Nice Fokko – Kim 🙂
Favoriete moment: het gitaarsolofeest dat begint op 1:03 natuurlijk.
——–songtekst————–
Is Het Nog Steeds Vandaag
Is het nog steeds vandaag Ik kan het niet geloven Als ik met rode ogen Naar m’n wekker staar Is het nog steeds vandaag Ik zet een kopje thee en Probeer weer iets te lezen Kom maar niet in slaap Is het nog steeds vandaag
Morgen een eind, een begin, een misschien Wachten op jou duurt een eeuwigheid Maar een keuze heb ik niet Als ze me aankijkt
Is het nog steeds vandaag Mijn hoofd wordt lichter Ik zie mezelf zitten Stijg op uit het raam Is het nog steeds vandaag Kijk daar komt de regen Zie de wolken breken Als een teken van wat komen gaat Is het nog steeds vandaag
#12 Blauwe Bus
Dit nummer schreef ik drie jaar na het overlijden van Ronnie Popkema, waarmee ik in punkband Jeremy’s heb gezeten. Jurro en Emiel hebben ook nog met hem in verschillende formaties gespeeld. Als je een goede punk/metal/rock drummer wilde hebben, moest je bij Ronnie zijn: ontzettend dwingend, hoekig, raak en strak. Hij heeft me leren denken als een drummer bij het schrijven van nummers en samen met Jos Weerdmeester (bas) leerde hij Katelijn Schipper (zang) en mij dat je netjes de kleedkamer moest opruimen als je ergens gespeeld had en zo nog meer wijze bandlessen. Het was best een heftig proces om dit nummer te schrijven, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Ik ga nu een paar zinnen uit de songtekst langs, waar ik aan dacht tijdens het schrijven.
Tienerkots op de achterbank: na de 3FM awards was dat, ik zat het laatste kwartier/half uur helemaal onder m’n eigen mojito/pizza drab. Er werd iets geïmproviseerd amet een vuilniszak, die daarna lachend door Ronnie of Jos of Katelijn in mijn ouders voortuin werd gedumpt.
Zondag weer Popbelang: in Popbelang kon je en kun je nog steeds ruimtes reserveren om met je band te repeteren. Wij hadden net als zoveel bands daar een kast. Zo vaak daar in en uitgeladen, geoefend, demo’s opgenomen. En peuken opgeveegd. Ronnie nam in het begin z’n drumpartijen op met een soort cassettedeckje.
De Blauwe Bus: was de oude van Di-rect.
Zandstorm in Tarin Kowt: we zijn in 2008 met de wereldomroep meegereisd naar Afghanistan om op te treden voor de militairen. Tourmanager Almar was ook mee. Tarin Kowt is een provincie in Afghanistan. Een beetje onwerkelijke twee weken waren het. Tijdens de zandstorm in kwestie zaten we in een soort geïmproviseerd cafeetje. In mijn herinnering was het een wilde rode waas buiten. Ronnie en Katelijn vonden het wel een leuk idee om daarin te gaan staan en hun tong uit te steken ofzo. Jos, Almar en ik haalden koffie en keken toe.
——–songtekst————–
Blauwe Bus
Tienerkots op de achterbank Zondag weer popbelang Voor een show en een kater Op en neer naar Zwitserland Jij en ik voorin, zwijgend In de blauwe bus Ja, soms dan zie ik je weer en dan Komt alles terug
Witte nacht bij de radio Die zandstorm in Tarin Kowt En ook al die ruzies Die eigenlijk niemand wou Jij en ik voorin, zwijgend In de blauwe bus Ja, soms dan zie ik je weer en dan Komt alles terug
Het is telkens wat langer geleden Maar niet op dagen als vandaag
Het is drie jaar geleden nu Maar soms dan stopt de tijd Het zijn die kleine dingen Die blijven bij Jij en ik voorin, zwijgend In de blauwe bus Ja, soms dan zie ik je weer en dan Komt alles terug
#13 Tijdbom
Want Want: ‘Tijdbom’ is net als ‘Ahoe’ en ‘Ze Houdt Me Bij Elkaar’ in het staartje van Want Want geschreven, tussen de ‘Sexy’ EP van Want Want en de eerste akoestische FOKKO EP in. Een groot verschil tussen Want Want en deze band is dat we nu met twee gitaristen zijn. In Want Want hadden we een gitaar minder, maar wel een Bob Boevé meer op toetsen. Met hem en z’n Nord Electro in m’n achterhoofd is de eerste demo van Tijdbom gemaakt. Daar zijn nog allemaal synthbliepjes te horen, wat in de eindversie gitaren met honderd gain zijn geworden. Alleen in de brug zitten nog wat verstopte toetsen. Ik heb denk ik meer dan tien jaar met Bob in bands gespeeld, als je Want Want en de akoestische Fokkotijd en wat andere projecten bij elkaar optelt. En dit jaar doet ‘ie weer af en toe mee, bijvoorbeeld op 13 april tijdens Record Store Day in Amersfoort, waar we ook wat EP I, II, III liedjes spelen.
Delft: in Delft woont Lisanne en die speelt sax in de energieke skafeestband Andere Koek. Gelke, Bob en ik zijn een paar keer langsgeweest voor een huiskamerconcert, altijd supergezellig. We speelden toen ook al Tijdbom zoals op EP II, met Gelke op viool en dat was altijd de favoriet van Lisanne en vrienden. Ik hoop dat ze deze versie ook wat vinden. Tussen Lisannes Delftcrew en de maker van al ons artwork Peter Palland zit ook een link: Peter nam tijdens een jamsessie na een optreden de vocalen van ‘Killing In The Name Of’ op zich waarbij hij van begin tot eind alleen maniakaal ‘FUCK YOU I WON’T DO WHAT YOU TELL ME’ het publiek in spuugde terwijl een paar muziekpuristen wanhopig de goede lyrics probeerden voor te schreeuwen en dat was hilarisch maar moest je bij zijn denk ik.
Bruggetje: op 1:24, vet toch. Check die ronkende lopende bas. Maakt Emiel live ook een feestje van. Solo van Jurro goud. Gelke ragt z’n drumstel stuk. Guido’s mix. De leven.
Akoestische gitaar: zit er ook in, af en toe. Leuk he!
Hijg: de fluisterhijgvocalen ‘zo gek’ en ‘net echt’ komen van Jurro Brouwers, dus dat weet je nu ook.
Bas: is opgenomen met de SansAmp VT Bass DI, de stompbox. *MUZIEKNERDALERT* Superding voor opnames, als je de tijd neemt om character en drive te tweaken in combinatie met de speakersimulatie. Daarna kun je die sound en het onbewerkte geluid los van elkaar uitsturen zodat de mixer er alles nog mee kan.
——–songtekst————–
Tijdbom
Zo gek De wind huilt En jij draait Zo gek In de hoeken van je ogen Verloren in de stad En dronken in je hart Je telt af Maar weet niet meer waarom Als een tijdbom
Net echt Al die mensen om je heen Net echt Maar je weet niet wat ze zeggen Ze zweven door je huis En schreeuwen voor zich uit Je telt af Maar weet niet meer waarom Als een tijdbom
Zo gek De wind huilt En jij draait Zo gek Al die druppels in je ogen Verloren in de stad En dronken in je hart Je telt af Maar weet niet meer waarom Als een tijdbom
#14 Ik Hou Van Jou
Geen grapje: dat mocht dit nummer niet worden. Als je ‘m een beetje aandikt kun je er makkelijk iets lolligs van maken, maar dat wilden we niet. In het origineel van Maribelle (echt honderd keer geluisterd) is haar zang mooi oprecht en komt de tekst er helemaal mooi in al z’n eenvoud uit, en naar zoiets zochten we ook in onze versie. Daarom zitten er ook geen extra koortjes of tweede stemmen in. Wel een lange gitaarsolo die gedeeltelijk de oorspronkelijke partijen overneemt en verder in dezelfde geest erbij is verzonnen.
Gedoe: dit was het laatste nummer dat we opnamen en om één of andere reden hadden we niet door dat de Fender vals was waarmee Jurro de solo inspeelde. Het ging ongeveer zo dat Jurro met een diepe frons op de partij aan het zweten was, zondagavond uur of tien, na vier dagen non stop opnemen, en ik dingen riep als JA VET MAAR NU NOG EEN KEER TOT BLOEDENS TOE VOOR DE HEB, helemaal wappie. De volgende dag was de conclusie dat we misschien af en toe hadden moeten slapen tussendoor. Maar ja. Studiotijd was voorbij. We hebben het later nog eens ingehaald, alleen voor die solo. Stond er toen supersnel op natuurlijk.
Weezer: is mijn favoriete band. Ik denk dat als Rivers Cuomo uit Nederland zou komen, hij deze ook wel zou hebben gecoverd. Melodisch, prettig pathetisch, midtempo, tikt wel wat Weezeresque boxjes aan, Emiel is ook Weezerfan en we hebben samen nog eens een dag in een Weezertributeband gezeten. We hadden volgens mij geen naam want ‘Our Name Is Jonas’ was al bezet. Weezer heeft trouwens ooit een te gekke cover/bewerking gemaakt van Velouria van Pixies, die heb ik ook nog proberen te hertalen maar ging nergens over en we hadden Ik Hou Van Jou toch ook al dus nergens voor nodig ook.
Favoriete moment: 1:58, met de zanguithaal terwijl Gelke een megadrumfill slaat en Jurro’s gitaarsolo de modulatie inleidt.
Favoriete moment 2: dat ik het heb volgehouden om elke dag een stukje over een ‘Stadaarnietzodoeiets’ track te schrijven APPLAUS voor mij super gedaan Fokko dankjewel! Is er nu weer ruimte voor selfies enzo.
——–songtekst————–
Ik Hou Van Jou
Ik hou van jou Alleen van jou Ik kan niet leven in een wereld zonder jou Waar ik ook ben Ik hoor je stem Ik kan je zomaar niet vergeten
Neem mij weer in je armen Laat mij je hart verwarmen Ik wil je alles geven Ik hou zoveel van jou
Je hoort bij mij Alleen bij mij Dat zijn de woorden die je eens tegen me zei Ik ben zo alleen Waar moet ik heen Waar is die tijd van toen gebleven
Neem mij weer in je armen Laat mij je hart verwarmen Ik wil je alles geven Ik hou zoveel van jou
Ik hou van jou Alleen van jou Ik kan niet leven in een wereld zonder jou Ik hou van jou
Maar nu zijn we hier, op deze site en ik wil graag wat uitlichten. Voor KINK mocht ik iets tofs doen: onder de noemer Release Rundown een uur lang ‘Stadaarnietzodoeiets’ track voor track doornemen. Het is hier als podcast terug te luisteren en ik vertel alle verhalen achter de liedjes en opnames.
Verder worden er steeds meer optredens bevestigd, die dan meteen hier op deze site komen. Dus hou ‘m in de gaten! Hopelijk tot snel!
Eindelijk is ‘ie overal te horen: Stadaarnietzodoeiets, het album. Met veertien liedjes, in verschillende toestanden geschreven, waarvan ‘Goeroe’ samen met Aafke Romeijn. Samen met Gelke Boontje, Jurro Brouwers en Emiel van den Berg opgenomen en tot het gaatje gegaan. Soms met hulp van technisch wonder Nick Habermehl, soms zelf in omgebouwde oefenhokken en zolderkamers. Stampende mix door Guido Aalbers, en ook speakerknalcredits voor masteraar Darius van Helfteren. Omlijst door de te gekke grafische kunst van Peter Palland. Supertrots!
Check, nieuw nummer! Samen met electrokoningin Aafke Romeijn. GOEROE is vandaag als single uitgekomen, staat op track 5 van het aankomende album en is nu te beluisteren via Spotify (New Music Friday), Deezer (Keuze van de Redactie en Indie Top NL), Apple Music (Best of the Week) en volgende week zaterdag natuurlijk samen met Aafke live tijdens de releaseshow in ’t Ukien, Kampen!
Ik ben een best spontane jongen van zo’n 30 jaar
En zoek gewoon een leuke meid ben jij dat
Ik hou van alles maakt niet uit ben niet zo moeilijk maar
Er is één ding daarop ga ik het hardst
Noem het hobby, noem het passie
Noem het meer een soort van lekker
Een staat waarin ik graag verkeer
Elke ochtend elke avond weer
Met een biertje op de bank
En verder niks
Met een biertje op de bank
En een plakkie worst
Of een zakkie chips
Met een biertje op de bank
Er kan een serie aan
Ik heb ook Call Of Duty
En verder, seks vind ik helemaal oké
Alles wat je doet als man en vrouw
Sta ik voor open
Wat zeg je ervan, kun je daar iets mee
Met een treetje halve liters
En Bökkers door de speakers
Kachel aan gordijnen dicht
Zie je ’t voor je, nu, zo, jij en ik?
Tegenwoordig kun je overal en nergens heen
Ze zeggen er is een wereld te ontdekken
In China staat een muur
En in Londen is het duur
En het kan me voor de donder niet verrekken
Center Parcs Terschelling
Thailand België de Efteling
Spanje, het Caribisch gebied
Het haalt het in de verte niet
Bij een biertje als je thuis komt lekker rustig op de bank
Het album STADAARNIETZODOEIETS is af! Man. Vet geworden hoor. En 2 februari komt ‘ie uit. Dat duurt dus nog wel even, maar voor nu is er dit how-it’s-made blog: de Fokko album edition.
Begin 2017 woonde ik in Breda en schreef ik in een maand of drie heel veel rocknummers. Ik had geen band en liet het maar even zo. Soms als er mensen langskwamen liet ik ze wat horen. Dan vroegen de mensen ‘leuk, wat ga je er mee doen?’ en zei ik ‘weet ik niet, ik heb even geen band, dus.’ Daarna aten we een Bossche Bol in het kunstgras want dat had ik.
Die zomer verhuisde ik met vriendin naar Zwolle, vlakbij Kampen. In Kampen wonen muziekvrienden Emiel van den Berg (bas), Jurro Brouwers (lead gitaar) en Gelke Boontje (drum). Voorstelrondje: Emiel is een even grote Weezerfan als ik en kan heel veel maar vooral ook goed bassen. Jurro shred net zo lief metalsolo’s als ‘ie Bee Gees koortjes zingt. Met Gelke zit ik al langer in bands, hij drumde ook op de drie akoestische EP’s en leerde me ooit hoe dat ene drumintro van dat nummer van Queens of the Stone Age gaat.
Begin 2018 vroeg ik de mannen om bier te drinken en wat nummers door te spelen in Emiels oefenruimte. Dat was te gek! Versterkers op 11, bambambam. De week erop had ik in een soort manische bui al een ambitieus bandplan in elkaar getimmerd. We gingen ervoor, het werd serieus bierdrinken nu.
Ik zocht contact met producer Guido Aalbers en hij wilde wel helpen met het album. Guido en ik gaan ver terug, helemaal naar mijn eerste plaat (van Jeremy’s, rond 1934), dat vond ik een mooi idee. Hij eet alleen maar Thaïs en tosti’s en in de chillruimte van zijn studio kun je Mariokarten. We namen in maart alvast twee nummers op: Stadaarnietzodoeiets en In De Sportschool. Voor het artwork benaderde ik oude vriend Peter Palland (@paperpalland voor je insta), die sindsdien op meerdere manieren erg betrokken is bij het album en hoofdverantwoordelijk voor de fokkosokstickers (sokko’s). Clipmaker Timo Hensen dacht ook mee en maakte eigenhandig de twee videoclips. Funfact#1 het lichaam van Stadaarnietzodoeiets behoort toe aan Meppels male model William Mank. Funfact#2 de clip van In De Sportschool was eerst met ‘echt’ bloed, maar is na wat braakneigingen bij testpubliek toch groen gemaakt.
In april en mei gooiden we die singles de wereld in en werden we geselecteerd voor de Popronde. Ondertussen kwamen de eerste optredens aanwaaien via de liedjesmakers van indierockband You Should Get To Know Us. Dat was leuk en gezellig en we groeiden als band en kwamen bijna te laat in België toen die ene keer maar die dingen gebeuren en was geen probleem.
We begonnen onze live set met tien nummers. Dat was misschien toch een beetje weinig voor een hele plaat, kwamen we achter. Ons eerste optreden (19 april, Vondelbunker, Amsterdam) duurde nog geen half uur, aangezien geen enkel nummer boven de drie minuten uit kwam. Voor het volgende optreden probeerden we een cover uit: Ik Hou Van Jou (Maribelle, NSF 1984, jwt). Snel schreef ik er twee tracks bij: een psychedelische dromerige en een punknummer over niet kunnen ontspannen met je broek aan. Na wat aarzelen durfde ik electrokoningin Aafke Romeijn te vragen om eens samen te gaan zitten. Ik ben al langer fan van Aafkes teksten, stijl en grapjes op Twitter. Ze gaf me Netflixhuiswerk op: Wild Wild Country. Er kwam een te gek nummer uit, waar onze voorliefde voor eind 90’s altrock nogal vanaf druipt. Deze maakte voor mijn gevoel het album echt af, nog net op tijd voor de opnames.
*nu ga ik vertellen over de opnames*
De opnames gingen als volgt: technicus en fulltime chille dude Nick Habermehl hielp ons met drums in de Guisound Studio in Zwolle. Gelke ramde die hele plaat er in een weekend in. Verder bij deze een eervolle vermelding voor Willem Coenen, die fantastisch een drumstel kan stemmen en ik hoop dat ‘ie nog voor z’n pensioen een drumstemschool begint want daar heeft de wereld wat aan.
Gitaren namen we zelf op in de oefenruimte. Emiel is eigenlijk een studiotechnicus in het lichaam van een Emiel van den Berg en dat komt er dan mooi uit als je zo’n iemand nodig hebt. Het oefenhok werd door hem omgebouwd tot gitaarstudio, waar Jurro en ik fijn als de gitaarnerds die we zijn los konden gaan op gitaarmuren, solo’s en getimede feedback.
Bassen gebeurde bij mij thuis op zolder, precies op die heetste dagen van het jaar. Af en toe kop onder de kraan, natte sjaal om, en door. In een later blog ga ik misschien dieper in op welke gitaar of bas waar is gebruikt en waarom, maar nu niet want wie boeit dat nou.
Alle zang is ook op de zolderkamer opgenomen, in mijn doe-het-zelf zangkabine die beter klinkt dan ‘ie eruit ziet. Als ik een take over moest doen met meer emotie kon ik altijd even de deur dicht doen en het licht uit, voor die claustrofobische touch. Emiel en Jurro kwamen langs voor tweede stemmen en Jurro bleek een bijzonder technische zanger te zijn als het gaat om delay-effecten nabootsen (heksekseksekseks).
Guido mixte de hele plaat in een week fantastisch af. Hij snapt onze muziek en dat is niet vanzelfsprekend als je aangewezen bent op een wispelturige leadzanger die telkens weer een andere Weezerplaat aanhaalt als referentiepunt. Elk nummer komt er nu uit zoals je zou hopen, we klinken zoals we (zouden willen) zijn. Dat klinkt misschien een beetje halleluja en dat is het misschien ook wel, maar die plaat is net af en ik ben er lyrisch over en zo is het. Tot slot masterde Darius van Amsterdam Mastering het totaal tot een dik vet consistent geheel, zodat het zowel rockt op je phone als in de feesttent.
De albumpresentatie van STADAARNIETZODOEIETS is 2 februari in ’t Ukien, Kampen.
Zin an!
Voor die tijd droppen we nog wel een nummer. Misschien volgende week al.
Dus misschien spelen we dit najaar wel in een kapperszaak bij jou in de buurt! Want zo rolt de Popronde, spelen op vreemde plekken. Maar ook wel gewone podia, dat kan ook.
Maar goed, het is nu nog geen najaar, het is nu nu. En dichter bij nu dan over een paar maanden is morgen. En morgen, dan komt een nieuwe single uit. Morgen! Dat is dus bijna nu.
Vorige week donderdag interviewde Daan de Bruijn van De Kleedkamercast mij over het hoe en wat van de nieuwe band. Was een fijn gesprek, zo net voor onze eerste show in de Vondelbunker.